Zo. Dat was 'm dan alweer. Het einde van de babytijdperk in ons gezin. Ize is van een parmantig klein babietje gegroeid naar een parmantig klein dreumisje. Ze was een poppetje toen ze geboren werd en is een jaar later nog steeds een poppetje, klein en tenger. En dat met zo'n moeder haha. Nou ja, toegegeven echt groot ben ik niet en dankzij het dragen van Ize gedurende negen maanden heb ik ook weer een gezonde bmi, maar tenger? Nee, dat heeft ze niet van d'r mamma (noch pappa).
Hoewel ik er geen kinderen meer bij wil, vind ik het toch een beetje raar. Ize's eerste verjaardag voelt anders dan die van Jay en Phoebe destijds deden. Aan de ene kant ben ik blij dat ze ouder aan het worden is met alle voordelen vandien. Aan de andere kant kan ik me voorstellen dat ik dit best ga missen.
Maar niet vandaag, want vandaag is het feest! Dus proost lieve meiden, op nog vele mooie jaren!
reacties (0)