Verdorie, ik moet er moeite voor gaan doen

Vanochtend stappen we, zoals de meeste doordeweekse ochtenden, met z'n viertjes de deur uit om Jay naar school te brengen.

Jay en Phoebe rennen steeds een stukje vooruit en wachten op bepaalde punten tot mama er met Ize ook is. Meestal verloopt het soepel en vanochtend was geen uitzondering. Blonde haren zwiepen vrijuit door de wind en twee paar handjes flapperen zorgeloos heen en weer terwijl broer en zus samen naar school toe rennen. Voor het oversteken vlakbij school wachten ze keurig op mama en Ize, nee niks te klagen.

Al snel komen we bij school aan.

We zijn aan de late kant en echt druk is het niet meer. Ruimte zat om te kiezen in welke krat Jay zijn schooltas wil doen. 'Mama, waarom is mijn tas nat?' Oh nee, het zal toch niet... Ik parkeer Ize en snel de toiletten in om de inhoud van de tas te controleren. Gelukkig valt het mee en blijkt het alleen de sap van de verse ananas te zijn, niet zijn beker drinken.

Jay en Phoebe helpen mee met schoonmaken en nadat we de tas zo droog mogelijk hebben gemaakt zet Jay zijn schooltas op de grond voor de kratten zodat de andere tassen niet nat worden. Dan is het tijd om Jay gedag te zeggen. Ize staat nog steeds op haar vertrouwde plekje en ik kijk glimlachend toe hoe ze een aai over d'r bolletje krijgt van d'r grote broer. Ook Phoebe mag eraan geloven en wordt ondanks nodig protest van de grond getild.

Als Jay Phoebe weer op de grond heeft neergezet is het mijn beurt. Na de nodige knuffels mag ik nog even mee de klas in van Jay (een hele eer, want meestal mag mama het bij deur bekijken). Phoebe wil bij Ize blijven. Dat gaat goed, dus prima. Terwijl Jay me aan de hand de klas in sleurt, zie ik vanuit m'n ooghoeken hoe Phoebe's innige omhelzing met Ize de buggy steeds verder richting de uitgang duwt.

Nadat Jay me heeft laten zien waar hij vandaag mag spelen zeggen we nogmaals gedag en loop ik de klas uit. Phoebe's geknuffel heeft Ize in de tussentijd een plekje tussen de luizencapes bezorgt. Ik pak de buggy en laat Phoebe voor me uit lopen naar de uitgang.

Dan bedenk ik me dat ik vergeten ben door te geven aan de juf dat Jay's tas met eten en drinken voor straks op een andere plek staat omdat 'ie nat is. Ik roep Phoebe, loop terug de klas in en vertel de juf hoe en wat.

Vervolgens loop ik de klas uit, de gang op, Phoebe loopt naast me, maar waar is Ize? Ze staat niet in de gang, niet om de hoek, niet meer tussen de luizencapes, waar is ze?

De directeur staat bij de uitgang en zegt dat hij niemand naar buiten heeft zien gaan, maar er zijn meerdere uitgangen en even voel ik me lichtelijk in paniek raken. Ze zit nota bene in een buggy! Nogmaals loop ik langs de gang, kijk ik om de hoek en dan bedenk ik me dat ik nog terug de klas in ben geweest. Het zal toch niet...

En ja hoor. Temidden van alle kleuters zit mevrouw daar in de buggy heerlijk om zich heen te kijken. Ik moet de buggy los hebben gelaten toen ik de juf sprak en ben daarna gewoon weggelopen, zonder Ize.

Als dit nu een incident is, a la... Maar dat is het niet. Het aantal foutjes die ik in een week tijd maak omdat ik iets gewoon vergeet of niet meer verder denk is niet leuk meer.

Eergisteren vroeg een vriendin of ik haar hondje uit kon laten als ze er een dagje niet zijn. Waarop ik haar vraag hoe vaak en op welke tijden. Ehm, op welke tijden zegt al hoe vaak...

Gisteren speelde Jay brandweertje. Hij had de tuinslang gepakt en was het huis aan het blussen, waarbij hij met de tuinslang tegen het raam aankwam. Ik zat op de bank m'n boodschappenbriefje te maken en zeg tegen Jay: 'Jay niet met de kaas tegen het raam aanslaan.'

Dat soort dingen en de hele tijd door. Het is gewoon niet leuk meer!!!

Dus, tijd om het anders aan te gaan pakken. Ik heb er een hekel aan, maar het zal toch moeten. Als ik wil dat er wat verandert, zal ik er moeite voor moeten gaan doen. Inmiddels is het wel duidelijk dat het uit zichzelf niet beter gaat worden. Ik heb dan ook besloten m'n hersenen te gaan trainen terug in conditie te komen.

Althans... Dat is, als ik kan onthouden dat ik een geheugentrainer moet aanschaffen.