Lenardo ons klein engeltje. Alweer 1 jaar geleden!

Vandaag 30-01-15 is het alweer 1 jaar geleden dat ons kleine mooie mannetje Lenardo is 'geboren'. Ik had in de zwangerschap nergens last van, het voelde allemaal goed. 2 mooie echo's gehad met de 8 en 12 weken die prima waren. Ook na het hartje luisteren was prima niets mis mee totdat we voor een 'pretecho' gingen met de 15 weken. We wilden zo graag het geslacht weten! We namen de oma's mee. Het was allemaal heel leuk ze sprak een bandje in voor thuis. Kijk het armpje, kijk het beentje! Tot ze plots na 1 minuut stopte met praten en het bandje uitdraaide. Ik schrok en dacht wat doe jij nou.. Ze zei sorry maar ik zie totaal geen hartactie meer.. Ik kon echt door de grondzakken. Ik was even in een andere wereld. Heb je wel goed gekeken ? Kijk nog eens?! Maar niets helaas ons kindje was overleden.. Het was al avond toen we gingen dus ik kon niet gelijk na het ziekenhuis. Ik moest na huis om te slapen en morgen af te wachten bij de gynecoloog. Niet geslapen die nacht en veel gehuild waren we al vroeg in het ziekenhuis. Nog vol ongeloof en met moed hoopte ik dat het hartje nog klopte dat ze niet goed had gekeken maar helaas. Hij bevestigde dat.. Na een gesprek om het de natuur zijn gang te laten doen of een handje te helpen heb ik gekozen om een handje te helpen. Het is zon raar idee dat je overleden kindje nog in je zit. En het kon nog wel even duren als ik op de natuur moest wachten want ik merkte nog helemaal niets dat er iets mis was. Ik moest toch zoiezo na het ziekenhuis als ik zou beginnen met bloeden want ik zou moeten bevallen het was al te groot om het een miskraam te noemen wat je zomaar even verliest. Ik schrok toen ik dit hoorde.. Serieus bevallen van een dood kindje pff.. We hebben er voor gekozen om verder alles te laten onderzoeken wat er mis was omdat dit zo plotseling was en vooral met de 15 weken.. Een dag later heb ik een vruchtwaterpunctie gehad en nog een gesprek met de monuta. Heftig was dat we moesten samen een mandje gaan uitzoeken waar lenardo in opgebaard zou worden Met een beertje en wat persoonlijke spulletjes. ook moest er gepraat worden over de crematie we hebben er voor gekozen om hem zelf te laten cremeren zodat we het as mee na huis konden nemen. Een Week verder ondertussen na iedere dag in het ziekenhuis te zijn geweest werd ik opgenomen om hem op te wekken. Ik was nog steeds niet gaan bloeden of merkte nog steeds niets dus kreeg ik vaginale tabletten ingebracht die de baarmoedermond soepel zou maken. Ik moest er om 9 uur zijn en er werden om de 3 uur tabletjes ingebracht. Na de eerste tabletjes merkte ik nog niets na de 2x begonnen lichte weeën die steeds erger werden. Ow wat een pijn en verdriet om te weten dat het hierna gewoon voorbij was. Om 16:40 werd lenardo geboren. Wat was hij al prachtig al zo volmaakt. Handjes vingertjes voetjes teentjes oortjes neusje alles was zo mooi en zo klein hij paste precies op me hand. We hebben hem nog tot savonds laat bij ons gehad om afscheid te nemen. De families zijn komen kijken toch waren we zo trots.. We hebben hem een kus gegeven en hij is weggebracht na een patholoog in rotterdam. Ik moest nog afwachten of ik na huis mocht omdat ik zoveel bloed had verloren. Toch mocht ik gelukkig om 11 uur na huis. 6 weken later heb ik nog een curretage moeten ondergaan omdat ze dachten nog iets te zien met de controle. Pff nog meer ellende we wilde zo graag weer verder ons verlangen na een kindje is zo groot maar helaas. We hebben zijn as hier staan met knuffels en een kaarsje met de sokjes die mee zij gegaan in de oven 1 i love papa en mama zijn mee gegaan met hem en de andere hebben we hier bij ons. Later is gebleken dat ons kleintje een hartafwijking had. Het kon erfelijk zijn dus hebben wij ook onderzoeken later gehad. Me opa en me moeder hebben dezelfde afwijking maar bij ons mannetje was dat te zwak. Gelukkig is het bij mij en me vriend niet het geval dus we kunnen nog een gezond kindje krijgen. Waarschijnlijk was het gewoon pech.. Moeilijk maar we moeten ons er bij neerleggen.. Vandaag 1 jaar later en nog steeds geen klein hummeltje het wilt ons maar niet lukken pff vanavond gaan we een wensballon loslaten op een mooie plek voor ons kleintje we houden maar vast aan de gedachten dat het beter zo is. Het doet goed om dit nu vandaag van me af te schrijven want verder heb ik het een beetje verstopt. Maar het is ons 1ste kindje en dat zal hij altijd blijven we vergeten hem niet. We gaan een tattoo ontwerpen voor hem zodat we een mooi aandenken hebben.