Een teken van leven
Daar waren we weer eens. Het leven gaat door en helaas is Babybytes er even bij ingeschoten. Toevallig vandaag ook nog 1200 dagen lid. wat een tijd zeg! En dan is dit ook nog wel een account dat ik heb gemaakt nadat ik mijn oude verwijderd had.
Anyway, whats up?!
Allereerste voor iedereen die bevallen is ; Gefeliciteerd! Geniet van je kleine wondertje.
voor iedereen die zwanger is geworden; Ook jij gefeliciteerd! Ik wens je een zorgeloze zwangerschap toe!
En natuurlijk voor iedereen die aan het proberen is ; Ik hoop dat ook jij snel mag genieten van zo een garnaaltje in je buik!
Hier gaat het allemaal wel prima. Kai is alweer bijna 4 maanden en rolt als een dolle door zijn box, bed... eigenlijk overal wel waar hij met zn spekpootjes kan rollen. Hij slaapt tegenwoordig op zijn buik en ook in de kinderwagen wilt hij niet op zijn rug, 'Too mainstream!'. Dus als je ooit eens in Velp komt en je ziet een baby die over de rand van de kinderwagen de wereld ingluurd,.. Dat is Kai ^^. De borstvoeding hebben we met drie maanden gestopt, niet dat ik het zat was, maar het was een verschrikkelijk gevecht geworden. Dit heb ik met Sarah ook gehad en met drie kinderen kan ik gewoon niet elk uur gaan zitten kolven. Hoe erg ik het ook vond, maar toen Kai flink aan het afvallen was, heb ik er een punt achter gezet.
Dit heeft echter ook zijn voordelen gehad. Niet alleen is Kai weer een lekkere spekbaby en slaapt hij zowaar nu en dan een nachtje door, ik kon eindelijk aan mijn dieet beginnen. Afgelopen woensdag was ik 6.8 kg al kwijt en morgen weer op de weegschaal. Zou ik dan ook ooit eens in de zomer in een korte broek lopen zonder me oncomfortabel te voelen?
Sarah is trouwens alweer 'bijna' twee... en zegt maar al te graag nee. Gelukkig heeft ze ook wel meer in haar woordenboekje haha. Maar je ontzettend ondeugend aankijken en 'nee' zeggen op zn allerdroogst heeft bij haar toch zeker de voorkeur. Mn kleine kleintje schiet ook opeens de lucht in met haar gegroei. Had ze niet lang geleden nog een maatje 74, nu worden de 86 alweer aan de kleine kant. About time dacht ik, maar wel lastig om afscheid te moeten nemen van al die kleine schattige dameskleertjes.
Alaina is onlangs voor het eerst naar school gegaan, stoere meid! Alweer 4 en op de basisschool, wat gek! Ze heeft het wel erg naar haar zin en je ziet haar ontwikkeling in spraak en doen met sprongen vooruit gaan, wat een stel kids in een klaslokaal met hulpmiddeltjes wel niet kunnen doen.
Ik ga er weer vandoor, ik hoop de boel een beetje bij te kunnen houden, ik doe mijn best!
Nu ga ik weer onze reis naar Roemenië plannen voor komende zomer ^^
-X- Jen
reacties (0)