Niet in de stemming om een blog te schrijven, probeer het nu wel schrijf ik zo iets van de frustratie van mij af. Sinds vanmiddag 12 uur is iui poging 5 mislukt, geen 3ling, geen 2ling geen 1ling. Geen van de 3 eitjes wilde mij een kindje schenken.
Heel de middag zijn er al tranen, is er woede. Ik heb het nog niet kunnen opbrengen om naar Leiderdorp te bellen, om te vragen of ze het recept naar de apotheek hier willen faxen, zodat ik op dag 3 kan beginnen met spuiten ( als het op voorraad is bij de aphotheek). Dus ook nog geen afspraak gemaakt voor de echo op dag 9. Maar ja het is nu net 11 uur geleden dat ik het eerste toen nog heldere bloed zag, niet veel later kwamen de bloedproppen er al bij en liep ik weer leeg.
Heel mijn lijf doet zeer, laat mij in de steek. Rivka doet haar stinkende best vrouwtje te troosten, heel lief op schoot te kruipen, mij al haar warmte te schenken met haar kleine zachte lijfje, snort ze zonder op te houden, kijkt ze me vol medelijden aan. is ze er evenniet dan neemt Quibus met al haar onhandigheid maar wel snorrend en vol liefde haar plek over. Wat had ik zonder mijn poezen gedaan?
Nog een poging IUI rest mij, maar daar wil ik nu niet te veel aandenken, er waren nu 3 eitjes en ze zaten zowel links als rechts, ik heb me sinds de dag van de inseminatie tot vandaag goed gevoeld, het verliep rustiger, ik geloofde in de 3ling, 2ling of 1ling, ik had het gevoel dat het deze keer echt lukken zou.
Zucht, het beeldscherm vervaagd er druppelen tranen op mijn typende handen..................................................................................
reacties (0)