Verdooft op de bank

Sinds vanochtend 8 uur van het wachtbankje af, het is weer niet gelukt. Een heel uur als verdooft op de bank gezeten. Er was geen plaats voor verdriet en tranen, mijn gevoel was volledig geblokeerd, afgesloten voor elke emotionele uitspatting. Nu rollen langzaam de tranen langs mijn wangen, langzaam komt mijn gevoel terug en is daar het verdriet. Het wachten is nu op 22 september dan heb ik een gesprek in Leiderdorp en weet ik hoe het verder gaat.

Het leven is enorm complex en helemaal als je ook nog zwanger wilt worden.