Tussen hoop en wanhoop

Ik zit nu tussen hoop en wanhoop

Om 2 uur twee bolletjes utrogestan in gebracht nog niks aan de hand.

Middag , het loopt tegen 4 uur, ….HELP,……. heel klein beetje bloed, veel minder dan normaal als de menstruatie begint,..….. twijfel,…….ANGST…… iets kapot gestoten bij het naar binnen brengen van de bolletjes of gaat het verkeerd? Mijn maag gaat te keer draait zich keer op keer om, mijn hoofd gaat als een razende tekeer, hoe hou ik die nu rustig, het zet niet door, nog 4 pillen te gaan (vanavond en morgen vroeg). Elke gang naar de wc is nu een ramp. Mijn hele lijf protesteert, ik heb het koud, tranen nee die komen er niet er is alleen maar enorme angst onzekerheid.

Half acht geen verbetering, wanhoop….geen verslechtering, hoop. Maar wel enorme pijn, fysiek en geestelijk….wanhoop.

Twintig voor negen een enorme huilbui en enorm veel pijn, het zet niet door en dat maakt de wanhoop erger en de onzekerheid groter. Maar ook is er nog steeds hoop en er is de wetenschap dat ik zondag een zwangerschapstest moet doen ongeacht wat er ook gebeurt vandaag, morgen of zaterdag.

Ik pis me rot, zou het blaasontsteking zijn komt nu ineens in mij op, al hoewel ik ook altijd als mijn menstruatie moet beginnen vaker moet plassen, hoop en wanhoop liggen zo dicht bij elkaar.

nog een half uur dan prop ik de voorlaatste 2 bolletjes utrogestan maar naar binnen en ga ik maar naar bed in de hoop dat ik daar rust kan vinden.