The story behind IVF 4
Oké, hier dan eindelijk mijn verhaal….
Heb even rust genomen, even tijd voor mezelf om het een en ander te verwerken en te beseffen….na een heftig 2009 waar ik voor mijn zieke moeder zorgde en haar steunde in haar strijd tegen kanker, deze strijd heeft zij 1 oktober moeten opgeven. Het jaar was helemaal heftig omdat ik ook in mijn 2de en 3de IVF poging niet zwanger raakte. Maar er was ook nog hoop dat ik eind van het jaar kon overstappen naar een andere verzekeraar een die wel een 4de IVF vergoeden...maar ook dat was niet voor mij weg gelegd, ze willen geen kneusjes die een bril dragen, mensendiecktherapie krijgen, acupunctuur en ook nog IVF willen, nee die nemen ze niet op in hun verzekering…..mijn laatste strohalm was mijn vader, die nog niet wist dat ik bezig was met het proberen een kind te krijgen, ik was begin 2009 verhuist en ik kreeg van hem 1000 Euro voor een nieuwe bank…..na wat moet te hebben verzameld heb ik hem 2 januari verteld waar ik mee bezig was en dat ik graag wat meer geld wilde lenen…..en ik kon mijn 4de IVF poging gaan starten…..maar moest 1st aan het idee wennen dat ik nog een kans kreeg, dat ik via de achterdeur nog een poging mocht doen…..dit samen met de raad van mijn acupuncturist heb ik de januaricyclus laten schieten en zou ik in februari beginnen aan een nieuwe traject……
Maandag 8 februari 2010
Die nacht was mijn menstruatie op gang gekomen, het zou van start gaan poging nummer 4….’s Ochtends was ik me klaar aan het maken om naar acupunctuur te gaan, toen Quibus mijn 3 benige oorloze poes hevig benauwd van de bak kwam, met Onyx de kleine dondersteen in haar kielzog…..haar bek helemaal open , haar tong helemaal naar buiten gestoken vocht ze om lucht binnen te krijgen….het weekend had ze ook al hele lichte aanvallen van kuchen gehad, maar met wat kloppen aan de zijkant bij haar schouders ging het weer over….dat was nu duidelijk niet mogelijk, ik heb haar snel in de transport bak gedaan, dierenarts gebeld dat ik er aan kwam……die zag meten dat ze hevig benauwd was en op de röntgenfoto was de oorzaak duidelijk zichtbaar……een tumor zorgde er voor dat haar luchtpijp in een heel dun rietje veranderd was….op mijn schoot is ze met wat hulp van de dierenarts ingeslapen…..thuis in een roes mijn zus en een paar vrienden ge-sms’t dat ik Quibus heb moeten laten in slapen…..Leiderdorp nog gebeld voor de afspraak van de eerste Follikelmeting en de acupuncturist om een nieuwe afspraak te maken…toen mijn zus belde om te vragen of het met mij ging, stortte ik volledig in, ze zou er aan komen ( nu duurde dat nog wel anderhalf uur, we wonen niet op de hoek bij elkaar). Een vriendin belde nog maar ik kon alleen maar huilen. Toen mijn zus er was hebben we Quibus op haar favoriete plekje in de tuin begraven…..dood moe was ik dus die dag, maar vroeg naar bed zat er niet in, ik zou immers met spuiten beginnen en tegen 22 uur zetten ik mijn 1ste decapeptyl
Woensdag 10 februari 2010
Kwam bij de decapeptyl 200 eenheden puregon
Donderdag 11 februari 2010
Acupunctuur, die duidelijk aan mijn polsdiagnostiek kon waarnemen wat de dood van Quibus met mij gedaan had, ook vertelde hij dat de hormonen die ik nu spoot als nadelig effect hadden dat mijn baarmoeder kouder was…De hormonen laten wel je follikels massaal groeien, maar die energie moet wel ergens vandaan komen… Mijn acupuncturiast heeft mij met klem geadviseerd, rust te houden als de embryo’s teruggeplaatst zijn, moet me loom en zwanger voelen, met mijn benen op de bank boekje lezen…..
Zondag 14 februari 2010
Mijn Valentijnscadeau bestond uit een ritje naar Leiderdorp en follikels tellen en meten. Mijn rechter eierstok deed aardig zijn best met een paar follikels van 13 mm, links was weer eens niet eenvoudig te vinden en ook minder actief, 2 van net aan 10 mm. Ik mocht wel 250 eenheden puregon gaan spuiten om de 2 follikels links ook een kans te geven en over 2 dagen maar weer terug komen.
Dinsdag 16 februari 2010
Follikelmeting 2, rechts waren ze al tot de 15 mm gegroeid, maar links was er na wat wroeten met het echo-apparaat nog maar 1 van rond de 13mm, ik balen, advies nog maar doorgaan met spuiten en donderdag terug komen.
Donderdag 18 februari 2010
De follikels rechts waren er bij die nu mooi op grote waren, en mijn linkereierstok werkte deze keer ook prima mee en er waren ook meer follikels te zien deze keer. Maar de verpleegster die ik nu had wilde eerste nog even met de arts verleggen of de punctie zaterdag of zondag of nog later zou zijn….ik had nog maar voor 1 dag puregon wist ik dus later dan zondag had ik liever niet, ze zou eind van de middag wel terug bellen……..
Eind van de middag daar ging de telefoon al…..het plan was al volgt, die avond nog decapeptyl en puregon en dan vrijdag 23:45 10.000 eenheden pregnyl en dan zondag 21 februari om 10:45 zou de echo zijn…..
Vrijdag 19 februari 2010
Verplicht tot 23:45 op blijven om die rottige pregnyl flesjes op te breken en het wondergif te mengen...om de pregnyl spuit te kunnen zetten……
Zaterdag 20 februari 2010
Naar mijn zus, zij gaat mee voor de punctie, je mag er na immers niet rijden meer.
Zondag 21 februari 2010
De punctiedag…..ruim een uur te vroeg waren we daar al, dus eerst nog maar in de auto zitten wachten, voor we naar binnen gingen….plassen en wachten tot het tijd is…daar word ik al geroepen, infuus word in gebracht gelukkig gaat dat deze keer ook vlot…..en nog maar een keer naar de wc, om goed uit te plassen...daarna is het wachten tot de arts klaar is en komt… de punctie kan beginnen, schede schoon maken, verdoving aan beide zijden van de baarmoedermond, de morfine via het infuus en wachten tot ik aangeef dat hij mag beginnen…eerst even kijken hoe de follikels liggen voor de naald door de schede want richting de follikels gaan…gelukkig kan ik heerlijk mee kijken en me zo op elke aanprikking voorbereiden, de een na de andere verdwijnt als sneeuw voor de zon, rechts is leeg, nu links nog, weer door de schedewand en op naar de follikels, ook daar een aantal grote zie ik…..klaar nog even de wonden in de scheden een beetje dicht drukken en de zuster kan schoonmaken zegt de arts, hij brengt dan de buisjes met eitjes en follikelvocht naar het laboratorium….ik word gewassen en krijg zo’n uiterst charmant gasen broekje met een maandverbandje aan en word naar de rust ruimte begeleid…..vraag om 2 paracetamollen, dan red ik de rit naar huis tenminste…mijn zus word uit de wachtkamer geplukt en er word een heerlijke koffie gebracht en het wachten kan beginnen hoe veel zouden het er deze keer zijn???
Daar is de zuster al….. 8 eitjes gevonden…..dinsdag bet het laboratorium om te vertellen hoeveel er bevrucht zijn en hoe laat ik woensdag verwacht word ne ik moet van af vandaag met de utrogestan bollen beginnen verteld ze…..mag me ook al vst aan kleden en hoef dan alleen nog te wachten op de arts, die ook nog even gedag komt zeggen en vragen hoeveel eitjes er gevonden waren…
We kunnen naar huis mijn zus rijd en ze blijft dan tot de terugplaatsing en ik haar weer naar huis breng….
Dinsdag 23 februari 2010
Tussen 9:30 en 11 uur kunnen ze bellen….9:45 gelukkig daar gaat de telefoon al….of ze gelegen beld….mijn gog ik zit met smart te wachten en schreeuw het bijna uit JAAAAAA….Er zijn 5 embryo’s en morgen om 10:15 zal de terugplaatsing zijn…..JOEPIE…..
Woensdag 24 januari 2010
Even vergeten dat het vakantie is, dus rustig op de weg waardoor we dus weer een uur te vroeg zijn….nog even in de auto blijven zitten toen toch maar naar binnen mijn zus had wel zin in koffie, ja ik eigenlijk ook wel maar had al een half volle blaas en met nog een kop extra koffie er in stond ik helemaal op knappen en naar de wc mocht ik nog niet….de terugplaatsing gaat het makkelijkste met een halfvolle blaas….2 zijn er terug geplaatst worden en de overige 3 waren goed genoeg om ingevroren te worden….
Nu mijn zus naar huis brengen en dan zelf naar huis rijden… rondje IJsselmeer voor mij…
’s avond valt het de soep die ik maak niet helemaal lekker , met als gevolg dat ik ’s nachts 2 keer mijn bed uit de trap afstrompel om mijn gehele maag inhoud in de wc pot te kwakken…..natuurlijk bang dat dat voor mijn embryo’s in mij niet echt bevorderlijk is….
Donderdag 4 maart 2010
Nog een keer acupunctuur, mijn lijf doet het goed verteld de polsdiagnostiek, alleen moet ik me nog rustiger houden, stres is helemaal niet goed…..me rustig houden als ik de afgelopen dagen zoveel gevoel heb en ik weet dat normaal mijn menstruatie er al had moeten zijn geweest, maar dat dit door de utrogestanbollen uitgesteld wordt….gelukkig kan hij het met zijn naalden wel weer rustig en stabiel krijgen….
Zondag 7 maart 2010
Het gaat nog steeds goed m’n utrogestan bolletjes zijn bijna op….
Maandag 8 maart 2010
Die ochtend de laatste twee bollen en dan moet mijn lijf het alleen gaan doen en neemt de angst dat het verkeert gaat enorm toen…ik heb al winst ten op zichten van de voorgaande keren…toen ging het de dag of nacht voor de laatste 2 bollen mis…tergend langzaam kroop de maandag voorbij en ik bleef maar naar de wc lopen, maar nog steeds geen spoortje bloed te bekennen
Dinsdag 9 maart 2010
Alleen deze dag nog door zien te komen en dan woensdag testen!!!! Gelukkig kreeg ik via de sms van vrienden van alle kante steun gedurende deze dagen.
Woensdag 10 maart 2010
Ik moest om 1 uur ’s nachts eigenlijk al naar de wc, nee ik ga nog niet, durf nog niet te testen,,,ben toch weer in slaap gevallen tot 6:30 en ik met alle moed in mij de zwangerschapstesten deed….ja een streepje en nog een……….. ZWANGER…….nog wat verbouwereerd sms’te ik alle mensen die mij gesteund hadden deze periode……..GELUKT! POS.TEST!...daar ging de telefoon al een vriendin krijsend van blijdschap aan de andere kant van de lijn en ik, ik kon het nog niet helemaal beseffen en tijdens het gesprek bleef mijn mobiel maar sms’jes binnen sturen…iedereen was dol blij…maar ik had toch nog wel wat schrik en liep keer op keer naar de badkamer om me zelf er van te over tuigen dat ik echt zwanger ben…..
Donderdag 11 maart 2010
Acupunctuur bellen om te vertellen dat het gelukt was en te vragen wanneer ik weer met de Chinese kruiden kon beginnen en om een nieuwe afspraak te maken..De Huisarts bellen om te over leggen over verloskundige of gynaecoloog, mijn eerste zwangerschap de kans op een tweeling en mijn 41 jaar brengen toch wel wat risico’s met zich mee. Het ziekenhuis bellen om daar een afspraak te maken, daar 13 april een gesprek en echo …..maar eerste uitkijken naar 1 april als ik mijn laatste gesprek en de enige echo in Leiderdorp heb en ik kom te weten of er 1 of 2 wondertjes in mijn buik groeien…….
En verder het advies van mijn acupuncturist op volgen en me loom en zwanger te voelen.
reacties (0)