Jesper 1 jaar + geboorteverhaal

zo heb je een positieve test vast en zo heb je een mannetje dat jarig is. bizar hoe snel de tijd gaat. ik zal eens bij het begin beginnen:

op 22 september 2014 werd ons medegedeeld dat het beter zou zijn om mijn bevalling in te leiden en wel de volgende dag. doordat ik een beginnende zwangerschapsvergiftiging had en toch wel een stuitbevalling voor de boeg had zou ik mijn energie wel nodig zijn. 's avonds rond 23 uur hebben we de box nog in elkaar gezet. hahaha!!!!!

de volgende dag, 23 september, moest ik rond 6.15 naar de kraamafdeling bellen om te vragen of er plaats was. dat was er, dus kon ik mijn beste vriendin bellen om ons naar het ziekenhuis te rijden (mijn man heeft geen rijbewijs). terwijl we naar de ingang liepen dacht ik 'daar loop ik dan met 2 tassen. als ik weer naar buiten kom heb ik een baby...'  eenmaal op de kamer geïnstalleerd kreeg ik een ctg. dat was goed en kreeg ik een vaginale zetpil ingebracht om de boel op gang te brengen. al gauw werd ik naar zaal gereden in afwachting van de eerste weeën. manlief ging eerst maar weer naar huis: het kon nog wel even duren.
tussen de middag heerlijk van de bloemkool en kip gegeten die op het menu stonden. hmmmmmm, had ik honger!!!! na de lunch kreeg ik nog een orale tablet en een ctg. normaal worden de metingen doorgeseind naar kantoor, maar het ctg apparaat kon geen verbinding maken. in principe niet erg, maar de hartslag van de baby zakte nogal als ik harde buiken had. en dat gebeurde steeds meer. de verpleging vond het beter om mij even terug te rollen naar de eenpersoonskamer waar ik begon. zo konden ze meekijken met het ctg. en ook nu daalde de hartslag regelmatig.
de verloskundige vroeg of ik al weeën had. ik dacht van niet. ze dacht dat ik dan vast ook nog geen ontsluiting zou hebben, maar toch stiekem al 3 cm!!! ze ging even de gyn halen en adviseerde mij om mijn man te bellen zodat hij richting ziekenhuis kon komen. dat heb ik gedaan en hij ging op pad.
gyn kwam ook op 3 cm en het leek hem het best dat ik direct naar boven zou gaan voor een spoedkeizersnede. NEEEEEEEEE!!!!!!!!!!!!!!!!!! schreeuwde mijn hart. maar soms heb je niets te kiezen... ik moest mijn man weer bellen dat het een keizersnede zou worden. hij was net onderweg naar het ziekenhuis en terwijl ik het nieuws vertelde hoorde ik hem van lopen naar rennen gaan. achteraf enorm grappig. onder het bellen werd ik uitgekleed, een operatiehemd aan en bijbehorend charmant mutsje op. ook moest ik een natriumoplossing drinken (net zeewater) om de inhoud van mijn maag te binden (stomme bloemkool...), mijn telefoon werd afgepakt en daar gingen we.
op de gang hoorde ik de verpleging mensen aan de kant manen met de woorden 'dames, mogen wij passeren, we hebben haast'. tjonge dacht ik, zo'n haast hebben we toch niet?
eenmaal boven moesten we nog heel even wachten omdat ze nog iemand aan het sluiten waren. wanneer dat gedaan was zou ik direct voor iedereen aan naar binnen gaan. ondertussen was manlief gearriveerd en zat als operatie-assistent verkleed naast mij.
ik kreeg een ruggeprik en ml mocht erbij. na wat gewoel en gedruk kwam er om 15.45 het mooiste babyhoofdje ooit boven het doek uit. maar wat is het? een zoon. een zoon??? wij waren er stellig van overtuigd dat we een dochter zouden krijgen. wat een verrassing!!!!! maar ik hoorde hem niet huilen. daar raakte ik iets van in paniek, maar men verzekerde mij dat alles goed was en dat hij samen met papa even langs de kinderarts zou terwijl ik gesloten zou worden. en daar gingen mijn mannen.
ondertussen kreeg ik (door de natriumdrank) enorme dorst. verschrikkelijke dorst. en ik kon niks te drinken krijgen (waarom niet is mij nog steeds een raadsel). dat kon zodra we op de verkoever waren. ik kon niet wachten!!! op de verkoever heb ik 5 glazen water gedronken. daarna mocht ik niet meer :)
na de nodige controles werd ik weer naar beneden gerold en daar zaten mijn mannen. voor het eerst met z'n drieën...

al dit leek gisteren, maar is alweer een jaar geleden.
in die tijd is hij gaan lachen, vast eten gaan eten, dingen pakken, rollen, staan, tijgeren, kruipen, langs de meubels lopen, z'n eerste woordjes zijn een feit en hij snoept alles af wat van mij is.
gisteren zijn allereerste verjaardag gevierd. we hebben een superdag gehad. nu maar hopen dat dat tweede jaar wat minder snel zal gaan...