Gisteren avond is na een loodzware weg onze zoon geboren. Hij was helemaal gemaakt op een belangrijk essentieel onderdeel na. Hij had geen schedel.. Maar wat was hij al mooi.. en wat was hij gewenst.....
Onzichtbaar
een zucht is onzichtbaar net als de win de nacht is onzichtbaar als de dag begint onzichtbaar zijn de dingen die ik kwijt ben die ik nooit meer vind maar met mijn ogen dicht zie ik alles wat mijn hoofd verzint
Ik zat even tussen je blogs te gluren om te kijken of ik kon zien wanneer Jonas geboren was, en zag toen deze blog. Heftig hoor! Maar wát fijn dat jullie nu in elk geval twee gezonde kids hebben, en een volgende op komst!
Ik zit hier al een minuut of 20 met een leeg veld voor mijn neus; weet gewoon niet wat ik moet zeggen. Ik hoop dat je de kracht kunt halen uit je partner en prachtige dochter om een manier te vinden om met dit grote verlies om te gaan. En misschien dat de wetenschap dat hier een heleboel mensen met je meeleven hier nog een klein steentje aan kan bijdragen. Ik wens je alle kracht en sterkte van de wereld toe en mocht je behoefte hebben aan een luisterend oor (lezend oog): je weet me te vinden.
reacties (0)