De strijd tegen de kilo’s

Ik denk dat dit iets is dat je niet de overhand moet laten nemen. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan voor jou denk ik. Je moet echt gezond en goed blijven eten want als je te weinig gaat eten door deze angst, scheidt je lichaam ook stoffen af die niet goed zijn voor de baby.

Mensen kunnen het eens zijn met je of je gedachten raar vinden; daar gaat het niet om. Het is de situatie bekijken en wat ik zou adviseren om echt gewoon te eten wanneer je lijf dat aangeeft maar maak dan gezonde keuzes zodat je in ieder geval niet daarover inzit of schuldgevoel naar je lijf hebt.

Dit kilo’s gaan er met jouw mindset echt wel weer af en je buik kan slap worden of je nou 3 kilo aankomt in de zwangerschap of 20. Dit zit meer in je dna of je bijvoorbeeld veel striae krijgt en niet in wat of hoeveel je eet.

Hopelijk lukt het loslaten een beetje.

Eerste +20, tweede +27 zit nu onder het gewicht voor de zwangerschap. Ik train en ben afgetraind voor beide zwangerschappen en erna. Aankomen heb je deels in de hand en als het je belemmerd is hulp zoeken goed

Ik had er bij m’n tweede heel veel moeite mee want 20+ kilo aangekomen. En die kilo’s waren nog niet allemaal verdwenen toen ik zwanger raakte van de derde. Ben nu 39+ weken en ben maar 8 kilo aangekomen. Heb gezond gegeten, meer bewogen. En ben daar heel trots op, en hoop dat ik die kilo’s snel kwijt raak na de bevalling en weer verder kan met de rest van de kilo’s die er nog zaten. Er moest toen nog 10 kilo af.

Maar ik weet ook, ookal gaan die kilo’s er wel af, die vervelende buik en overhangend vel blijven helaas…

Ik kan van alles zeggen waarom je hier nu niet mee bezig zou moeten zijn, maar als het zo simpel was, dan had je dit probleem niet. Je weet het heus wel. Het voelt alleen anders. Misschien helpt dit nog iets.

Bedenk hoeveel van die kilo’s niet bij jouw lichaamsgewicht horen omdat ze straks weer van je lijf af zijn zonder dat jij iets hoeft te doen (baby, gegroeide baarmoeder, vruchtwater, extra bloed, extra cupmaat, etc). Je zit al snel aan de 12 kilo hoor en daarnaast kun je vaak ook nog kilo’s wegschrijven aan vocht dat je vasthoudt en dat ook weer verdwijnt straks. Dus met een kilo of 15 aankomen kun je beredeneren dat je lijf wel groeit, maar jij dus eigenlijk nog steeds vrijwel niet aankomt. Het zit hem dan na de bevalling voornamelijk weer in de vorm, aansterken van spieren. Je hebt al een flinke sportroutine, dus daar zal de schade meevallen en je hebt het al in je systeem om er aan te werken.

En daarbij: een gezond lijf is niet perse een strak lijf. Welke vorm je lichaam straks ook heeft, jij weet hoe je er voor moet zorgen dus een gezond lijf heb je sowieso.

Ik zou wel blijven praten met de psych, want het is wel een dingetje dat dit zo diep zit. Bij een gezonde levensstijl hoort ook balans, de boog kan (en hoeft) niet altijd gespannen te zijn.

Wat is het ergste dat kan gebeuren als je kilos aankomt? En als je logisch nadenkt, is dat echt heel erg of is het iets wat bij het leven hoort als je moeder bent/ouder word?

Ik laat in de zwangerschap compleet los, eet waar ik zin in heb en hoeveel ik maar wil. Na de bevalling vliegt het er bij mij af, tot ondergewicht aan toe dus ik maak me echt geen zorgen en probeer juist veel aan te komen..

Maar als het een controle dingetje is zou cognitieve gedragstherapie wel iets moeten doen toch? Heb je dat in meerder aspecten in t leven of alleen nu tijden de zwangerschap?

Zou mij er niet zo druk om maken, als 't voor jou goed voelt, eet normaal en gezond, ga als 't kan lekker veel naar buiten, wandelen.

En ga fijn verder met je sport routine, aangepast na wat je aankan.

Kilo's komen er heus wel bij, en dat is normaal. Hier 'pas' 11kg aangekomen sinds begin zwangerschap, ben nu 37 weken. Ik wandel genoeg en fiets ook nog regelmatig.

Zolang je actief blijft, dan maakt op zich wat je aankomt niet uit. Op dit moment heeft je baby alle nutriënten en energie nodig om te groeien.

Dus laat het los en geniet van je kleine in de buik

Waar ben je bang voor dan?