Onzeker, wat te doen

Zo wat hebben wij een weekend achter de rug, halleluja, neefje van 8 drie dagen wezen logeren, raad het niemand aan, adha, autist, pddnos. Kon zichzelf nog geen minuut vermaken, dus hele weekend op pad geweest. Afgepeigerd dat waren wij, en nog steeds ;)

Gisteren was het dan zover, eerst maar eens even weer naar de huisarts geweest, om alles na te laten kijken, bloed, gewicht, bloeddruk etc.

bloed was gelukkig prima , alleen mijn pols was veelste snel, bloeddruk ook keurig120 /80, gewicht was 1 kg afgevallen, maar dat vind ik niet erg hahaha.

en gisteren overdag veeel gedaan, griepspuiten toedienen bij collega's,  bhv herhaling, en toen was ik eindelijk kwart over vijjf thuis, snel gegeten en konden direct door naar ziekenhuis. Toen werden we opgehaald helemaal naar kamer van raad van bestuur, de wandeling hadden we ook weer gehad.. daar zaten ze dan 4 man. Gesprek duurde een half uur en was erg positief voor ons. Eindelijk gevoel dat er naar je geluisterd wordt.. en dat er wat mee gedaan gaat worden. Maar de uitslag krijgen we pas na een hal jaar wat ze voor protocollen en procedures gaan veranderen. Maar met net gesprek zijn we er wel achter gekomen dat we nog vele vragen hebben. En krijgen nog een uitnodiging van hun voor een gesprek met de arts..

vandaag na ruim zes weken niet meer gesport te hebbenwe naar de sportschool geweest, heerlijk maar o o o heb geen conditie meer , haha sportinstructrice vertelde effe doodleuk dat dat ook nog wel een half jaar duurt voordat je conditie weer terug is na een operatie, juppie.. ach jah weet ik waaraan ik moet werken..

Na het gesprek van gisteren ben ik weer gaan twijfelen, we hebben 27 november, nog een second opinie , maar weet niet goed of ik dat wel wil of niet want we weten toch al dat we icsi willen gaan doen.. dus waarom dan nog weer een second opinie... wat wordt ik er wijzer van???

zou ik wel of niet naar de second opinie gaan? Want alles moet dan weer van vooraf aan worden gedaan, alle controles, bloed echo, zaad etc... is toch dubbel werk??

terwijl we vanuitde kliniek toch al naar zwolle moeten voor de terugplaatsing van de punctie.

Waarom, waarom, waarom, zoveel vragenen twijfels.. waarom zitten wij zo in elkaar. Vriendlief maakt het niks uit en zegt volg je gevoel wat je wilt en goed bij voelt..  maar dat is het hem nu juist wist ik dat maar.....