Vandaag hadden we zo gehoopt dat het onze dag mocht worden, maar helaas mocht het niet zo zijn.
vandaag zijn we 6 jaar samen het had zo mooie dag kunnen zijn, en nu alleen maar verdrietig, boos, gefrustreerd, kut voelen.
15 december hebben we met onze arts evaluatie gesprek, waarom het niet is gaan delen en waarom er maar 1 van de 3 eicellen goed was voor icsi.
en dan gaan ze meteen kijken of we een andere schema moeten en of dat de medicijnen veranderd moeten worden of.......... noem maar op.
Gaan toch niet meer voor maart beginnen ivm de rust en vakantie, wist niet dat dit zo slopend is, snap ook wel waarom er minstens 2 maanden tussen moet zitten!
de hoop neemt wel iets af, de hoop die we zo hadden. Nu nog maar 2 pogingen, wie heeft dat bedacht waarom worden er maar 3 vergoed? Zekers mensen bedacht die zo hoppa zwanger kunnen worden, en niet weten hoe het is als dit niet zo vanzelfsprekend is!
wat als het niet lukt, wat als... wat als.... en dan?? Wil er eigenlijk niet over nadenken, maar het komt wel steeds dichterbij.. :( :(
doen we de 2e poging nog in nederland? Of gaan we toch voor dusseldorf? Allemaal vragen waar ik nu geen antwoordt op heb en weet.
dit was zekers ons jaar niet, na de eug, en de medische fout en na de 1e mislukte icsi poging.
hopelijk wordt 2015 wel ons jaar?. Hopelijk krijg ik de moed weer om dat in te gaan zien.
maar nu zijn de zakdoekjes niet aan te slepen, :( :'(
reacties (0)