Bijna weekend

Morgen komt hij weer terug..... Zal dan wel met die oekrainsche muts in een hotel duiken want verder is hij met haar nergens welkom. Het idee dat ik hem weer moet gaan zien maakt me misselijk. Hij wil snel een gesprek.....en dan, hij kan toch niet verwachten dat ik 8 weken voor mijn bevalling alles ga regelen??? Ergens blijft nog steeds de hoop dat hij in gaat zien dat hij zich vergist heeft. Als ik dit aan mensen vertel kijken ze me vol ongeloof aan, begrijp van mezelf ook niet dat ik dit zo voel maar kan het ook niet zomaar uitschakelen. De meiden gaan het nu pas echt beseffen. De jongste van 4 zegt gisteren onder het eten ineens "mam, ik haat die vrouw" ik floepte er meteen uit "ik ook" achteraf helemaal niet goed natuurlijk...... Van de juf van Maaike moest ik horen dat ze vanmorgen ook met tranen in d'r ogen op school stond want ja ze gaan aan een vaderdagkado beginnen. Weet echt niet hoeveel ik nog verdragen kan...