AUW! dat doet pijn.....

Tja... dat liep even anders dan gehoopt, dan verwacht... en dat doet even flink pijn!
Op facebook heb ik een album getiteld "Mijn weg naar een klein wondertje" daar staat helemaal niks geks in maar bijvoorbeeld een foto met de kaart "mijn weg naar een klein wonder" een foto met het kaartje nog 1 week tot de evaluatie enz, een filmpje na mijn telefoontje met groen licht, foto's van de boeken die binnengekomen waren met tekst erbij enz, geen rare of gekke dingen! 
Nou kwam maandag mijn externe harde schijf binnen waar ik de filmpjes op heb gezet die ik gemaakt heb voor mijn wondertje voor als hij/zij wat ouder is.

Nou daar had ik een foto van gemaakt en met tekst erbij op facebook gezet, ook helemaal niks geks of raars, maar wou dit delen, ook omdat ik meerdere mensen op fb heb die graag op de hoogte willen blijven, waar ik graag mee deel maar die ik net even wat minder vaak of door afstand nooit zie, mooie manier om ze dan toch erbij te betrekken!
En daarmee ging het ineens heel erg mis, al gaat er nog een verhaal aan vooraf dus laat ik jullie daar eerst even mee naar toe nemen!

Het begon allemaal vorig jaar mijn hele traject is nooit een geheim geweest, ik ben er heel open en eerlijk over en dat is ook iets wat ik heel belangrijk vind, het was een maandag waarop ik onverwachts later aan het werk moest, dus ik nam mijn stagiaire mee naar het centrum om een lunch buiten de deur te nuttigen en zo het één en ander te bespreken, heel gezellig tot ik een appje kreeg van mijn schoonzus of we even konden bellen want er zat haar wat dwars, zo gezegd zo gedaan na de lunch dan.

Ze maakte zich zorgen dus ze had mij besproken met iemand, of ik zo jong mijn leven wel al wou vergooien (ik was op dat moment 26) ik gaf nog aan dat kinderen voor mij niet mijn leven vergooien is maar dat het voor mij een verrijking van mijn leven is (ze heeft er overigens zelf 3) of ik niet liever eerst mijn rijbewijs wilde halen reizen willen maken etc, euhm nee dat kan altijd nog het één sluit het ander niet uit... 
Dat het allemaal ook echt wel heel zwaar is zeker als ik zou kijken naar hun situatie, maar hun situatie is niet de mijne!
Hoe ik het allemaal wil doen want ja er is geen ziektewet voor mij (ZZP'Er) dushoe dan met zwangerschapsverlof... nou daar bestaat een speciale uitkering voor ik weet dat die niet voor alle zzp groepen is maar gastouders vallen daar dus wel onder.
Maar ja het kan ook wel eens een keizersnede worden dus hoe doe ik dat dan allemaal etc,

Hmm oké kan goed bedoeld zijn... vervolgens nog eens app contact gehad want ze begreep het toch allemaal maar niet enz dus ik uitgelegd, en ook dat het niet vergelijkbaar is met adoptie want mijn kind zal wel degelijk een biologische familie hebben, tevens zou een vriendin van haar deze weg ook bewandeld hebben... maar hoe dan ook ik zou vast wel een goede moeder worden..

Nou had ik laatst in het filmpje gezegd dat ik mij zou afmelden bij het ziekenhuis want ik ga verder met de kliniek, ik heb daar mijn groen licht en dat kan allemaal gewoon veel sneller dus mijn keus is gemaakt, ik moest het ziekenhuis vooral niét af zeggen want ja ze wou mijn vreugde niet ontnemen maar ja het kan ook wel eens een miskraam worden en dan moet ik toch naar het ziekenhuis, hmm ja kan maar dat kan ook gewoon hier in het ziekenhuis mocht dat nodig zijn... en ja een kind kan ook dwars gaan liggen dus ja het kan ook wel eens een keizersnede worden... tja het kan allemaal maar daar ga ik mij nu echt niet bij voorbaat al druk over over maken, maar ja ze gunde mij wel een kind etc, 

Nou goed nu zijn we terug bij afgelopen maandag, ik deelde dus wat op fb en meteen sloeg mijn whatsapp weer aan, wat ik nou precies had gedeeld nou een foto van..... waarom ik dat eigenlijk met iedereen moet delen, gaat niemand verder wat aan het is persoonlijk dat moest ik maar voor mezelf houden, nou euh ik deel wat ik wil... ik doe wat voor mij goed voelt.
Ja maar ja de andere mensen dan die hebben daar toch niks mee van doen, tja weet je mensen die dat vinden de scrollen maar voorbij zo simpel is het...
Ik gaf ook aan dat mensen die er een probleem mee hebben mij dan maar van facebook moeten gooien lig ik niet wakker van, nou toen kwam het hoge woord eruit!

Ze is er op tegen, ik zeg maar wat is dan het probleem dat ik er dingen over deel of dat ik een kind wil!
Nou precies dat laatste dus het kan ook met een partner erbij en anders moest ik maar gaan voor een pleeg of adoptie kind want een kind moet 2 ouders hebben, maar het is anders als je uit elkaar gaat of als er iemand overlijdt.

Ik weet niet maar een relatie beginnen alleen maar om een kind is geen gezonde basis, en ik ga niet tegen mijn wil in een relatie starten, ik heb hele goede redenen namelijk om dat niet meer te willen,en dan zeker een kindje krijgen en weer uit elkaar gaan nee dat is fijn voor een kind... en daarbij een pleeg of adoptie kind doe je ook niet zomaar even, los van de enorme kosten die er aan adoptie vast zitten, en een pleegkind is ook niet zomaar even iets, en daarbij om in haar beredenering te blijven moet zo'n kind dan ook niet twee ouders hebben? 

Ik heb nog best netjes gereageerd in al mijn emotie want ik heb echt mijn ogen uit mijn hoofd gehuild wou ik van alles zeggen maar heb het niet gedaan, ze geeft aan er geen ruzie om te willen en nee dat wil ik ook niet maar dit heeft mij enorm veel pijn gedaan, ze heeft mij hiermee het gevoel gegeven dat mijn toekomstig kindje niet gewenst is bij hun, ongeacht of ze dat zo bedoeld heeft ja of nee zo voelt het wel!

Vervolgens heeft ze ook niet meer gereageerd en heeft ze mij geblokkeerd op whatsapp, mij van hun fb en de de fb van hun kinderen gegooid en geblokkeerd, dat verwijderen prima maar ook nog blokkeren, zelfs op whatsapp... voor mij is het duidelijk!
De volgende dag bijna 10KM gewandeld ik moest met mijn emoties ergens heen, maandagavond al met vriendinnen gepraat maar ik moest het eruit lopen, en heb toen nagedacht als ik zwanger ben laat ik niks weten op een geboortekaartje hoeven ze ook niet te rekenen... mochten ze via mijn moeder wat horen prima mochten ze bij haaar op fb wat erover zien ook prima, ik ga mij niet zover verlagen dat mama niks mag laten weten, maar van mijn kant komt het er niet... dit heeft mij té veel pijn gedaan, en ben hier enorm door gekwetst!

Kijk dat ze een eigen mening erover heeft prima maar het is de manier waarop het is gegaan, en hoe het nu loopt ik denk dan we zijn familie van elkaar verdorie, dat je het met de manier waarop niet eens bent prima maar het had anders gekund, en laten we elkaar gewoon tollereren, dan had het er nu allemaal heel anders uit gezien....

Sorry dames maar ik moest dit echt even kwijt, het heeft mij zo enorm geraakt.... momenteel laat ik er geen traan meer om maar het heeft wel even tijd nodig om dit een plekje te geven, dit is niet wat ik had gehoopt of had verwacht,  heb haar ook gezegd dat al die bezorgde appjes dus helemaal niet uit bezorgdheid waren maar gewoon omdat ze er op tegen is en dat ze dat gewoon meteen had moeten zeggen...