Het komt goed denk ik...

Zo nog even vanuit bed voor ik verder ga met de grote schoonmaak een kop thee drinken en even een blogje schrijven, na gister durf ik weer een klein beetje hoop te hebben dat de band tussen mijn schoonzus en mij hersteld zou kunnen worden, wellicht herinneren jullie je dit blogje nog: https://www.babybytes.nl/vip-blog/liefdevolleBAM/1601016540

Mijn broer (die een huissleutel heeft) kwam gister ineens binnen wandelen hij was boodschappen halen en moest naar de wc haha, ja waai maar even aan dan haha, en ineens zegt hij heb je nieuw behang joh? euh lieve schat al een tijdje, nou de laatste keer nog niet!
Zeker wel het zit er al sinds september in, en ik scroll terug op fb en laat een foto zien waarop mijn beste vriendin en ik in behangmodus zijn. was het je echt niet opgevallen dan? nou nee..

Ik zeg ja ik had D, maar gevraagd want ja ik was er vanuit gegaan dat S, boos op me is iets wat tussen haar en mij is daar wou ik jou absoluut niet in betrekken dus ik dacht ik vraag wel een ander dit keer... dat waait wel over zegt ie, ik zeg maar is ze boos dan? hmm waait wel over, ik zeg ja maar is ze het? ja nou ja ze was het inderdaad wel ja maar dat waai wel weer over.

Ik zeg nja weet je ik ben absoluut niet boos, maar heb mij op dat moment heel erg aangevallen gevoelen, ja zeg hij S, voelde zich ook aangevallen, ik kijk hem aan ik zeg maar hoe dan want ik vind niet dat ik iets verkeerd heb gezegd, ja misschien de manier van reageren, ik zeg ja maar dat is evengoed ook de doodsteek van appen iets wat getypt is komt 9 van de 10x veel harder en daarmee verkeerd over... ik zeg maar wat voor mij wringt is dat ik geen kind van mezelf zou mogen want een kind moet volgens haar een vader en moeder hebben, maar ik mag van haar wel adopteren of een pleegkind, dus spreekt ze zichzelf tegen want die kinderen hoeven dus geen vader én moeder te hebben.... mijn broer knikt wat!

Ik zo het is voor mij absoluut niet het probleem dat ze een eigen mening heeft, want die mag ze hebben dat heb ik ook, en dat is prima zolang we elkaar maar kunnen respecteren want ik wl niét dat dit tussen ons in komt te staan, en ik zeg van ik wil niet zeggen dat het zo is ik ga niks als feit neer zetten maar hoe het gebracht werd kwam op mij over als al die vorige appjes waren niet goed bedoeld maar om mij bang te praten zodat ik van het hele idee af zou gaan zien, nee zegt mijn broer zo waren die appjes daarvoor absoluut niet bedoeld. ik zeg oke dat is fijn dan kan ik dat gaan loslaten maar zo voelde het op dat moment wel, en dát maakte dat ik mij in het geheel gewoon aangevallen voelde.

Ik zeg maar laat haar alsjeblieft weten dat ik niét boos ben, en dat als ze hier nu voor de deur zou staan ik haar met liefde zou ontvangen en gewoon normaal zal doen, want van mijn kan is er geen boosheid of woede! nou dat zou hij doen, ik denk dat is mooi! 
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Op het moment dat dit alles gebeurde heb ik er echt veel verdriet van gehad, niet zozeer om haar mening maar de manier waarop en wat er aan vooraf ging, kort geleden voegde ze mij ineens wél weer toe op fb en dat vond ik op dat moment even heel lastig... omdat ik niet wist wat ik met mijn gevoel er mee moest, en ik heb haar wel geaccepteerd, want ik wil geen gezeur ik ben altijd goed geweest met zowel mijn broer als mijn schoonzus, en ik wil niet dat dit door mogelijk een misverstand tussen ons in komt te staan, daar ben ik helemaal niet voor... ik wil normaal met hun kunnen omgaan zoals eerst!

Nadat ik haar geaccepteerd had reageerde ze ook nergens op op fb, en gistermiddag reageerde ze ineens onder de kerstwens, dat toverde een glimlachje op mijn gezicht, ik voel hoop! 
Hopelijk is dit de weg teurg naar wat moois, dat we gewoon familie kunnen zijn, zij haar mening over mijn traject ik het mijne, maar met respect en zonder dat het tussen ons in staat, gewoon normaal doen! 
Elke stap is er weer 1 zeg ik maar zo, het feit dat zij mij weer toevoegde, en dat ik al is het via mijn broer kon laten weten dat ik echt niét boos ben, en haar reactie op de kerstwens op facebook, 3 kleine stapjes die misschien samen wel een mooie geheel gaan vormen!

1747 x gelezen, 1

reacties (2)


  • Aapjeguppie

    Je blog kan ik mijn nog wel herinneren. En ik vind het knap dat jij aangeeft dat niet voor over te zijn en haar mening respecteert zolang ze die van jou ook naar accepteert. Fijn dat je via je broer hebt kunnen laten weten dat je niet bos bent. Ik hoop dat het inderdaad het begin is van het herstel en als het zo lees zijn het inderdaad kleine stapjes die kant op.

  • liefdevolleBAM

    Ja weet je ik ben zo'n typje die op het moment zelf inwendig heel boos kan zijn en zich echt gekwetst voelt, heb echt zitten huilen toen ik vond het echt heel erg, maar ik ben ook weer zo ik wil niet leven met boosheid en ik wil geen wrok koesteren... we zijn wel familie of we het nou over dingen eens zijn ja of nee.

    Als het haar mening is dat een kind een vader én een moeder moet hebben, (ook al zou ze er wel achter staan als ik een pleegkindje of adoptie kindje "neem") dan is dat haar goed recht, dat mag zij vinden, ik sta er anders in en dat is mijn goed recht.. maar dat hoeft niet meteen te betekenen dat er strijd moet zijn vind ik, gewoon normaal doen en respect hebben voor elkaar =) we kunnen het niet altijd 100% eens zijn met iemand, die verschillen zullen er altijd blijven....

    Inderdaad kleine stapjes, maar dat is ook beter denk ik, beter elke keer een kleine stapje dan een te grote stap in één keer =)