Hej hoi dames!
Mijn laatste update is alweer eventjes geleden ook weer niet overdreven lang haha maar toch!
Maar het gaat heel goed met Delilah en mij, en ik geniet elke dag intens van mijn meisje.
Vorige week zondag was mijn meisje alweer 10 weken, dus vorige week maandag was mijn eerste werkdag mijn verlof zat erop!
Meteen vol ervoor gewerkt van 6:15 tot 18:30 en de volle groep super leuk super gezellig met de gastkindjes maar WOW wat was ik moe toen mijn werkdag erop zat, ik zag er 's morgens nog fris en fruitig uit maar na het werk zag ik eruit alsof ik maanden gewerkt had en aan vakantie toe was oeps, mijn gezicht sprak boekdelen, optijd mijn bed in en de volgende dag was ik weer mezelf haha, ik sta 2 dagen per week alleen de andere 3 dagen heb ik een stagiaire, en inmiddels zit de 2e werkweek er alweer bijna op en gaat het elke dag een beetje beter!
Qua bekkeninstabiliteit ben ik er nog niet volledig maar dat is ook niet gek natuurlijk, en dat had ik ook niet verwacht hoor dat het meteen weer goed zou zijn ofzo, dat is te mooi om waar te zijn haha, maar het gaat al zoveel malen beter, ik kan steeds een beetje meer en ook steeds een beetje langer, ik doe oefeningen dus ik heb er alle vertrouwen in dat het weer goed komt, zeker als ik het de tijd gun (en dat doe ik)
Verder ja ik geniet intens van mijn meisje, de luxe van gastouder zijn is toch wel dat mijn meisje gewoon heerlijk bij mij blijft terwijl ik werk de kinderen vinden haar ook leuk, en ik krijg het zelfs voor elkaar om iedereen de momentjes van 1 op 1 tijd te geven omdat ik het wel belangrijk vind dat mijn gastkindjes zich net zo belangrijk en geliefd blijven voelen als voor ik mama was.
Maar ik geniet dus intens en ben super super trots, in tegenstelling tot wat ik veel lees vind ik het (nog) helemaal niet zwaar of iets dan moet ik ook wel erbij zeggen dat ik echt enorm gezegend ben met een enorm makkelijk kindje die ook al sinds dat ze 4 weken is doorslaapt!
Ik ben mij er maar al te goed van bewust dat ik het ook heel anders had kunnen treffen waardoor ik het wellicht wel als zwaar had ervaren.
En ik weet natuurlijk ook niet wat de toekomst nog brengen zal want niemand zal mij kunnen garanderen dat ze zo makkelijk blijft, maar hoe dan ook... al ga ik nog niet gek lang mee in het moederschap ik vind het nog vele malen mooier dan ik vooraf gedacht had, natuurlijk zijn er heus wel momenten dat het pittig of lastig is maar evengoed "slaan" we ons er geweldig "doorheen"
Ik heb alleen nooit geweten dat ik zo bang zou zijn om een verkoudheidje verdorie zeg.... maar daar kom ik straks op terug haha.
Even genoeg over mij hihi ik wil het even over Delilah hebben hihi.
Ik ben een super trotse mama en tegelijkertijd denk ik ook meisje ho, even kalm aan want je gaat mij net even iets té snel!
*disclaimer* ja ik ben supertrots en de sprongen die ze maakt deel ik niet om te zeggen kijk mijn kind eens geweldig of beter zijn nee laat ik meteen even vooropstellen elk kind heeft zijn/haar eigen tempo en dat is allemaal geweldig en super super goed!
Ik wil ook helemaal niet opscheppen of iets maar ik wil het gewoon delen omdat ik zo trots ben op hoe ze het doet.
Toen Delilah net geboren was begon ze al vrij snel haar hoofdje wat op te tillen niet lang natuurlijk toen stond ik al versteld en vroeg ik mijn kraamzorg of dit überhaupt normaal was haha, blijkbaar een sterk meisje, met het vorige bezoek aan het CB liet ze ook even zien hoe goed ze haar hoofdje op kan tillen en ook best lang, ze schijnt haar hoofdje dus al in een hoek van 45 graden te tillen, terwijl zo zeggen ze daar de meeste kindjes van 8 weken daar dan net goed en wel mee beginnen, ze zei al ze is gewoon echt heel sterk ze zal waarschijnlijk snel gaan zijn met omrollen! komen we thuis zit ik met haar op de bank gaat ze zich enorm afzetten op schoot echt hoe dan doe even meisje... niet zo snel!
En zo bleek inderdaad wat het rollen betreft... toen ze 9 weken was rolde ze ineens zonder pardon van buik naar rug, dat ik echt zoiets had van ho eens even wacht wat ben jij nou aan het doen? dit hoef je nog niet te kunnen hoor meisje haha kalm aan maar!
Om vervolgens met 10 weken uit het niets van rug naar buik te rollen, same story meisje WOW! rustig maar daar is nog alle tijd voor haha geen haast!! en al een tijdje kan ze voor even haar rammelaar vast houden als ik die in haar handjes geef zelf pakken doet ze nog niet en hoeft ook nog helemaal niet!
Dus ja super trots hier maar tegelijkertijd heb ik ook wel zoiets meisje je mag best nog even klein blijven hoor haha, het hoeft allemaal niet zo heel snel, maar tegenhouden kan je het toch niet en moet je ook niet willen natuurlijk, dus ja apetrotse mama hier, net zoals als vanzelfsprekend alle mama's hier haha.
Maar bang voor een verkoudheidje dus... nooit gedacht dat ik zo zou zijn, ik ben inmiddels al even verkouden (nee het is geen corona) en heb dus geheelijk onvermijdelijk het overgegeven aan mijn prinsesje, ik schrok mij rot gister ik heb wel vaker opgemerkt dat ze een best warm hoofdje en nekje heeft terwijl ze geen verhoging of koorts heeft, zo dacht ik dus eergister ook, en gister ook maar alles in mij zei gister tempratuur toch maar even...
Eergister sliep ze ook ineens wel heel erg veel en gisteren was ze wat hangerig en huileriger dus ja toch maar tempen, en ja hoor 38 graden, en dan heb je mij diegene die met koorts nooit panikeerd altijd de rust bewaard en ongeruste ouders geruststeld.. ik heb mijn telefoon gepakt een vriendin gebeld HELP wat moet ik nou?! zij mij gerustgesteld en ik kreeg haar tempratuur omlaag naar 37,6 en later op de avond netjes 37!
Maar de arme schat niet lekker in haar velletje neusje wat verstopt... en afgelopen nacht heb ik tot half 2 met haar gezeten omdat ze zo huilerig was, tempratuur gelukkig normaal en stabiel, maar ooww dat neusje zo verstopt het dat was duidelijk hoorbaar en dan volgde er zo'n rot hoestje alsof er slijm in de weg zat ofzo nahhh ik durfde meteen niet meer te slapen he, ik heb haar matrasje wat verhoogd (zeg ik dat goed haha) zodat ze iets rechterop lag en zo zijn de we nacht wel goed doorgekomen, vanmorgen nog eens getempratuurd zat ze op 36,9 de rest van de dag schommelde het wat van 37/37,2 max 37,3 dus helemaal netjes maar ze is nog niet helemaal d'r zelf maar dat is ook geen wonder natuurlijk, ik hoop wel dat ze snel weer opknapt en lekker haarzelf weer is want vind dit zo zielig!
Helaas hoort het er natuurlijk ook gewoon allemaal bij, niet de leukste kant van het moederschap maar ook dat hoort er bij en zorg met alle liefde voor d'r zodat ze weer lekker opknapt moet ook wel zeggen dat het een beetje dubbelop gaat mevrouw is net als ik was snel met tandjes, en ik heb het idee dat dat ook parten speelt, ook al heeft ze een normale tempratuur wel de rode warme wangetjes enz,
Mevrouw had memt 8 weken al een wit puntje voel en zichtbaar dus heb het gevoel dat dat wat mee speelt, (ze heeft het niet van een vreemde in mijn babydagboek las ik al dat ik met 6 weken beide ondertandjes voel en zichtbaar had)
Hoe dan ook ik hoop dat mijn dametje zich snel weer helemaal lekker voelt, maar los daarvan gaat het zoals te lezen valt super goed met ons, ik zie wel een beetje (euhh heel erg!!!) op tegen woensdag 23 februari, dan hebben we weer een afspraak bij het CB en krijgt ze haar eerste prikjes even plat gezegd ik schijt nu al 7 kleuren... ik vind het allemaal maar niks ook al word ik niet geprikt, Delilah en ik moeten er even doorheen!
Dat is het wel zo'n beetje voor nu denk ik... wij gaan zo maar eens slapen hihi
Tot snel dames,
reacties (8)