Intake staat gepland!

Afgelopen zondag heb ik een mailtje gestuurd naar de kliniek meer ter info, hoe het verloop zou zijn bij het opnieuw starten van het traject en dan dit maal voor een 2e wondertje, het hele riedeltje begint eigenlijk weer van voor afaan, kwestie van aanmelden, afspraak voor de intake plannen, wederom weer al die uitgangsecho's om de cyclus op te volgen (dit omdat ik dus een kindje heb mogen krijgen en de cyclus veranderd kán zijn) bloedonderzoek etc etc, en dan 6 a 8 weken na de intake zou ik dan in principe kunnen starten!

Dus gister meteen mijn aanmelding maar verstuurd online en vanmorgen heb ik de klniek opgebeld om de afspraak te maken, de asisstente die mij mailde vroeg hoe het mij ging en mijn dochtertje, en de asisstente vanmorgen aan de telefoon ook, zo mooi dat ze daar ook gewoon oprecht interesse naar hebben, maar goed de afspraak plannen dus, er werd mij nog gevraagd of ik voorkeur had naar een bepaalde arts of gewoon de eerste de beste plek.

Ik zeg geen voorkeur ik heb vertrouwen in jullie allemaal dus doe maar wat je voor me hebt haha, donderdag 8 september heb ik om 1 uur mijn intake gesprek, ik mocht kiezen of langs komen in de kliniek voor de intake of videobellen, dan geef ik toch de voorkeur aan videobellen puur door de afstand, en dan zal ik vervolgens voor de echo's gewoon langskomen maar wel mooi dat dit even zo kan!

Dus ja het word nu wel heel echt de stap is gemaakt op naar nog zo'n heerlijk wondertje een broertje of zusje voor mijn kleine meisje, tegen de tijd dat ik echt zal starten met de IUI behandelingen is Delilah bijna of gewoon al 1 jaar echt hoe bizar allemaal... 
Het gaat zo ontzettend hard en ze doet het ontzettend goed, ik weet nog als de dag van gister dat ik met een positieve zwangerschapstest stond, trillend en huilend zo gelukkig, ik heb haar 9 maanden lang met alle liefde gedragen, en nog als de dag van gister was daar de dag dat ze geboren werd, en nu is ze al 7,5 maand in mijn leven!

Ontwikkeld ze van een klein baby'tje dat nog niks anders deed dan liggen eten plassen en poepen, en vooral veel knuffelen met mij, naar nog steeds een baby die al zoveel kan en tegelijkertijd ook nog zoveel te leren heeft... en dat alles is nog niet eens zo'n hele lange tijd en toch voelt het alsof het nooit anders is geweest, alsof Delilah altijd al in mijn leven is geweest en zo voelt het al vanaf het begin ze is gewoon niet meer weg te denken uit mijn leven, en zie ons nu aan het begin van een nieuw traject voor een klein broertje of zusje... ja het gaat allemaal zo hard!