Termijnecho

Afgelopen maandag (12-12) mijn termijnecho gehad en verdorie wat zag ik er tegenop er zou immers ook gekeken worden naar de bloeding in mijn baarmoeder, zou het er nog zitten en zou het dan gekrompen zijn? of zou mijn lichaam het inmiddels op gelost hebben?
Ongeveer 1,5 week voor die tijd kreeg ik uit het niets aan het eind van de dag hele felle menstruatie krampen dat ik echt heb gedacht dit was het... dat ging uiteindelijk over naar een wat zeurend gevoel, wat later weer wat oplaaide en vervolgens bleef mijn hele buik gevoelig die avond, ofwel paniek!

Maar Goddank de echo maandag was volledig goed, de kleine groeit super ik ben wat vooruitgezet en mijn uitgerekende datum zal 27 juni zijn, en het voor mij op dat moment mooiste nieuws de complete bloeding is verdwenen, mijn lichaam heeft het opgelost.
Ik heb hier zoveel stress om gehad ik ben zo bang geweest dankbaar dat vele mensen van de kerk waar ik heen ga als een biddende muur om mij heen hebben gestaan.

Ik kan weer genieten ik voelde mij meteen 20 kilo lichter toen uitgesproken werd dat het weg was, er kwam zo'n enorme rust over mij heen! ik straal weer ik geniet weer ik durf weer te dromen. 
Inmiddels staat er weer een reeks echo's op de planning, 27 december heb ik 's morgens om 9 uur mijn termijnecho, en 's middags om 10 voor 2 mijn pretecho voor het geslacht ik ben zó benieuwd!
En 3 februari om 9:00 mijn 20 weken echo.

Weer mooie vooruitzichten om naar blubje te kunnen kijken, en gewoon zo super blij dat ik weer kan genieten van mijn zwangerschap, want die hele bloeding die er zat heeft echt als een enorme schaduw van onzekerheid angst en verdriet over de zwangerschap heen gehangen, puur door het niet weten of het goed zou aflopen.... het risico dat ik mijn kindje kon gaan verliezen als mijn baarmoeder teveel getriggerd zou worden als de bloeding vrij zou komen... ik heb het er oprecht enorm moeilijk mee gehad, maar dat ligt nu achter mij het is goed nu.

Delilah word grote zus!