Update

Na half jaar vond ik het tijd om even iets van me te laten weten. Ik lees graag, maar schrijf nooit wat.

Met mij z'n gangetje. Ben ondertussen moe en uitgeput van het proberen om zwanger te raken. Ik word er zo moedeloos van omdat je alleen maar kunt wachten, bidden en hopen.
Ik ben in aanmerking gekomen om een aantal onderzoeken, maar ik hoef niet veel van te verwachten daar 9 van de 10 keer niks gevonden wordt. Ondertussen mogen wij gewoon blijven proberen.

De laatste maanden ik heb ik zo'n 4 a 5 dagen na mijn eisprong last van bruin tot bloed verlies met buikpijn, soort menstruatie pijn.  Het begint meestal vrij licht van kleur en met de dag wordt het heviger en donkerder tot aan mijn daadwerkelijke menstuatie.
Het frustreerd mij iedere maand weer, ik weet dus al 4 dagen na mijn ei dat het game over is. Dit keer ben ik er zo klaar mee dat ik een afspraak heb gemaakt bij de gynaecoloog. Hier verwacht ik niet zo heel veel van maar niet geschoten is altijd mis.
Waar ik bang voor ben, en ook wel eens heb gelezen, is dat het progesteron dat mijn lijf maakt te laag is dat er geen innesteling kan plaast vindt.

Kortom, ik loop mezelf harstikke gek te maken hier en kijk alleen maar naar buiken om me heen en op BB. Met alles wat ik aantrek denk ik, dit zou ik ook best aan kunnen trekken als ik zwanger ben, ik neem babyboom op spoel het keer op keer terug. pfff, ben moe van mezelf.

Desalniettemin GA IK DOOR. Ik laat me niet kisten!