Gesprek gehad met bijna-grote-zus

Vanmorgen was ons meisje al om een uur of 6 wakker. Ze kwam heerlijk tegen me aan knuffelen en zat verschrikkelijk lieve dingen tegen me te zeggen (dat ze van me houdt, dat we altijd bij elkaar blijven en dat soort dingen) Ik hen flink terug geknuffeld en toen over de baby begonnen. Dat baby's er soms niet vanzelf uit willen en ze in het ziekenhuis even moeten helpen. Dat zij er zelf ook niet uit kon, en de dokters toen ook geholpen hebben (dat wist ze wel al) en dat het goed mogelijk is dat deze baby er ook niet vanzelf uit komt. Dus dat mama en papa vrijdag naar het ziekenhuis gaan als zij met haar klas bij het zomerfeest is (spelletjesochtend op het feestterein) en wij waarschijnlijk in het ziekenhuis moeten blijven zodat ze kunnen helpen om de baby geboren te laten worden. Oma gaat haar dan van school ophalen en gezegd dat die dan vast nog wel even met haar naar de kermis wil die dan ook is. En als het goed is, dat ze dan in het weekend eindelijk ECHT grote zus is!! Inmiddels vindt ze die titel weer prachtig en wil geen grote broer meer zijn. Ze zei alweer dat zij de baby als eerste mag zien en we haar dan wel grote zus moeten noemen! Ik heb gezegd dat we/ik waarschijnlijk wel een nachtje in het ziekenhuis moest blijven. Maar dat vond ze wel prima. Dan ging ze wel logeren bij opa en oma zei ze al haha! Nog even informeren in het ziekenhuis vandaag hoe dat precies zit ivm mn vriend. Of hij nou mag blijven of niet. In de folder staat namelijk wel dat je je samen met je partner moet melden op de afdeling verloskunde. Ik denk dat het voor dochterlief op zich niet veel uitmaakt of hij nou thuis is met haar, of dat ze bij opa en oma mag logeren. Want dat laatste vindt ze ook geweldig.

Ik probeer nu toch nog maar even te genieten van het zwanger zijn. Het zou zoals het er naar uit ziet de laatste zijn voor ons (voor mij is het klaar nu, en mn vriend heeft zich inmiddels ook bedacht en vind 2 ook wel goed haha)