Alweer bijna 7 maanden

Nog een week en dan is onze kleine man alweer 7 maanden. Het gaat zo hard... Een echt vast schema heeft hij nog niet. De ene ochtend wordt hij om 6 uur wakker, en de andere ochtend pas om 8 uur. Wel krijgt hij rond 10 uur ongeveer 100 gram fruit en tegen de avond zo'n 100 gram groenten en aardappels, en daarna een flesje met 50 ml diksap. Heel af en toe krijgt hij later op de avond nog een klein flesje pap. Hij drinkt nog altijd heerlijk bij mij zo'n 6 keer per 24 uur. Vorige week had ik mn eerste melkblaar. Ik had zoveel pijn! Ik kon het gewoon niet hebben dat hij dronk aan die kant. Met als resultaat dat ik een dag lang die kant heb gekolft en via de fles gegeven.
Kende dit helemaal niet. Dacht dat het spruw was eerst, totdat iemand op de fb page van la leche league zei dat het nog wel eens een melkblaar kon zijn. Even googlen en idd! Wat een opluchting. Geweekt met olijfolie op een voedingscompres en daarna voorzichtig doorgeprikt met een ontsmette naald. De voeding erna was meteen een stuk minder pijnlijk! Het is nog steeds een beetje gevoelig, maar hij drinkt aan die borst ook heel onrustig wat extra pijn veroorzaakt. Hij zit met z'n handjes in de weg waardoor hij gaat trekken. En dat doet zeer met al die tanden van hem :P

Hij heeft er inmiddels vier die helemaal door zijn; twee boven en twee onder. De ondersten steken al helemaal uit en heb al een foto waarop ze te zien zijn. Zo lief! De volgende reeks tanden zitten er ook al aan te komen. Hij doet over het algemeen overdag nog drie a vier korte slaapjes van een half uur. Heel af en toe met een uitschieter naar een uur. Vanmiddag zelfs anderhalf uur!

Vorige week heeft hij ook eindelijk z'n vaccinaties gekregen die bij 4 maanden gegeven horen te worden. Twee keer kon het niet doorgaan (1e keer ivm heupecho op dezelfde dag, en de 2e keer was hij flink verkouden wat ook weken geduurd heeft) Hij heeft er op zich weinig last van gehad. Wel merkte ik vandaag dat de prikplekken helemaal hard zijn. :( Volgens mij heeft hij er geen last van want mocht er gewoon aanzitten.

Doordat hij 's nachts ook nog drinkt af en toe en 's morgens ook wel redelijk op tijd wakker is, is mn energie level erg laag. In de avond heb ik echt nergens meer energie voor. Dus toen ik deze week tegen een vriend zei dat ik niet op z'n verjaardag kwam (hij vierde het 's avonds) was hij zwaar op zn teentjes getrapt en snapte er niks van. Hij vond dat ik best wel een paar uur weg kon en de kids aan een oppas over kon laten (vriendlief moet werken) Dat de kleine man nog bij mij drinkt op verzoek en ik hem er geen plezier mee doe om 's avonds weg te gaan, plus dat mijn lichtje om 21:30 uur echt wel doofd elke avond, vond hij maar onzin. Want zoals hij zelf zei; hij is ook vader maar daarnaast heeft hij ook tijd voor vrienden en werk... Overdag kunnen we niet langskomen (kan van hun uit niet zegt hij) dus tsja. Dan maar niet he! Ik baal er flink van dat hij zo reageerde. Heb het hem geprobeerd uit te leggen maar het komt niet aan. Volgens hem doe ik niks meer op moeder zijn na, sinds de oudste geboren is. Dikke onzin. Bijzonder dat van hem te horen, aangezien ik hem max. 5 keer per jaar zie..

Maar goed. Ik ga mn bedje opzoeken. De kids liggen heerlijk te slapen en vriendlief zit ziek op de stoel....