Jaja, twee dagen geleden ging de kleine man ineens staan bij een stoffen stoeltje van z'n zus. Na dat de hele dag door een aantal keren gedaan te hebben vond hij gisteren ineens uit hoe hij bij de tafel moest gaan staan! Doodeng. We hebben een tafel met twee glazen platen. Hij drukt zich eerst op aan de onderste en daarna pakt hij de bovenste en trekt zich daaraan op. Ik ben als de dood dat hij met z'n mooie tandjes op de tafel klapt dus houd hem als een havik in de gaten als hij richting tafel gaat. Behalve vanmorgen. Toen zat mn vriend er namelijk op z'n neus bij. Ik zei nog voordat ik naar boven liep; hou je hem goed in de gaten??' Ik was de kamer nog niet uit of ik hoor een harde bonk gevolgd door oorverdovend gehuil. Ik ren meteen terug de kamer in en zie mn vriend de kleine man van de grond af pakken. Daar lag hij op z'n rug. Arme ziel. Gelukkig z'n tanden allemaal nog heel en geen bloed, zag ik meteen. Hij was met z'n koppie tegen de tafel gevallen... Ik boos roepen tegen mn vriend dat ik nog zo zei dat hij op moest letten! Dit is echt niet goed voor mn hart whaha! Maar ach. Hij zou nog wel vaker vallen waar ik wel of niet bij ben ;)
reacties (0)