Tot een paar maanden geleden wist ik het echt zeker: ik wil geen kinderen meer, na een gezond koningskoppel. En nu.. Begint het geknaag weer!! Ik weet niet goed wat ik ermee moet het lukt me niet om deze twijfel van me af te schuiven. Het is net of ik voor mezelf NU het besluit moet nemen. Voor mijn man geen probleem hij wil namelijk niets liever dan een ander kindje erbij, maar hij 'zeurt' er verder niet over.
Ik ben nog jong dus velen zeggen wacht nog maar een paar jaar en kijk of je dan nog twijfelt. Ok dat zou ik wel doen, maar ik wil juist niet dat er teveel leeftijdsverschil tussen de kinderen in zit.
Ik heb verschillende argumenten 'tegen':
1- wat als het een ongezond of zorgen kindje wordt?
2- financieel hebben we een jaar zekerheid, maar nadat mijn uitkering eindigd (kan nog een jaar verlengd worden dus max. 2 jaar) moet ik toch echt een baan vinden en wat als dat niet lukt?
3- ik heb nu ik werkeloos ben eindelijk de kans om van mijn 2 lieverds te genieten en weer goed voor mezelf te zorgen, is het dan wel een goed idee om weer zwanger te raken?
4- mijn moeder heeft al duidelijk aangegeven dat ze mij niet meer helpt als we nog een kindje zouden krijgen. Mijn schoonmoeder heeft het nu druk met de kinderen van mijn schoonzus, en haar vader heeft ook regelmatig hulp nodig. Bovendien werkt ze 2 dagen per week dus hulp van haar is ook erg gelimiteerd
Argumenten voor:
1- ik wil die ongelofelijke emoties rondom zwangerschap, bevalling etc nog een keer mee mogen maken
2- We hebben liefde en plek voor nog een baby
Hoe hebben jullie die knoop doorgehakt?? Ik word soms echt gek van mezelf, wij kunnen dit besluit nog heel makkelijk uitstellen, maar zo voelt het niet. Hoe kom ik van dit gevoel af??
reacties (0)