Woensdag 31 maart moest ik om 7.00 bellen naar het ziekenhuis om te kijken of er plek was voor me om ingeleid te worden. Toen ik om 7.00 belde was er geen plek ik zou tussen 9.00 en 10.00 terug gebeld worden maar om 9.30 was ik nog niet gebeld. Dus zelf maar gebeld en ze waren vergeten om te bellen maar ik moest zsm naar ziekenhuis toekomen. Dus op naar het ziekenhuis. Daar kreeg ik een bed toe gewezen in een 'inleidkamer'. Om 12.00 kreeg ik de eerste gift (what s in a name!) = pillen om te kijken of er iets ging gebeuren ik had op dat moment 2 cm ontsluiting. Na een paar uur weer een gift en toen had ik 3 cm onsluiting maar de baarmoederwand was nog te dik dus de vliezen werden nog niet door gebroken. 3e gift om 21.00 s avonds gehad en om 22.00 moesten mijn man en vriendin (die ook bij de bevalling aanwezig zou zijn) naar huis en bleef ik in het ziekenhuis slapen. Mega slecht geslapen want ik had wel weeen maar het zette niet door. Verder sliep met 1 andere vrouw op de kamer die om 2.00 dacht dat ze vruchtwater was verloren. Donderdag 1 april, weer een gift gekregen maar deze keer vaginaal. Dit ging aardig werken maar helaas nog niet goed genoeg. 2e van die dag deed ook weinig had ik het idee, ik mocht van de kamer af en ben gaan rondlopen. Om 14.00 zou weer gekeken worden maar ik had het idee dat ik er nog niets was veranderd. Om 14.00 kreeg ik te horen dat er een verloskamer vrij was (het was steeds topdrukte) en dat ze mn vliezen gingen breken. Ik was n beetje n shock dat het ineens zo vlug ging dacht nl echt dit gaat nog dagen duren. Niet dus. Binnen 10 min lag ik in de verloskamer en om 14.30 werden mijn vliezen gebroken. Dat is een vreemd gevoel al dat vruchtwater wat eruit liep. Gelukkig mocht ik nog steeds rondlopen (in de verloskamer). De weeen kwamen langzaam op gang en om 15.30 kreeg in een infuus en om 17.00 heel licht weeenopwekkers. Ik had daar niet veel van nodig want het ging hard en ik al vrijk snel het idee dit ga ik niet trekken en kreeg toen persdrang. Dus werd ik op het verlosbed gelegd en na drie keer persen was daar Melua Océan. Dus ze is in 3,5 uur geboren. Mega snel had ik niet verwacht bij mijn andere dochter heb ik er 12 uur over gedaan. Wel uitgescheurd op meerder plekken dus dat werd gehecht wat pijnlijk was. Het laatste stukje van de bevalling was heftig en ik was echt heel bang. Maar ik ben super begeleid door de verloskundige en verpleger die tijdens de bevalling aanwezig waren. Echt zo'n verschil met de bevalling van Zoie! Dus ik kijk terug op een mooie bevalling. En ben echt happy met mn 2 dochters en super trots op mezelf!
reacties (0)