Pavlik bandage

Omdat Melua in een stuit had gelegen was er een grote kans op een heupafwijking. Met 4 weken werd er een echo gemaakt, die was niet helemaal goed maar het kon nog goed groeien. Met 3 maanden weer echo, deze keer was ik alleen met Melua naar t ziekenhuis gegaan en het was niet goed en we konden meteen door naar de radioloog. Huisarts een paar dagen na de foto's gebeld en vervolgens naar de kinderorthopeed. Toen we daar waren keek ik om me heen en dacht ik hier horen we niet (erg hé). Niets was minder waar want na een kort consult konden we meteen naar de instrumentenmaker die Melua een Pavlik bandage (spreidmiddel; tuigje) om deed. En zo gingen we met onze baby in de Pavlik naar huis. Het is nu bijna een week geleden en ik vind het nog steeds heftig. Vooraal omdat het ook nog van het warme weer was en we geen voorlichting hebben gekregen over kleding en zo. Ja een maillot aantrekken maar dat vind ik zielig met 30 graden.

Ja ik weet wel dat het beter is (anders heeft Melua een versleten heup op haar 30e), en dat ze er aan went (ze is zo blij als de Pavlik af mag, een uur per dag de ander 23 uur moet ze hem om, maar het om doen is erg want dan huilt ze heel hard terwijl het echt een blije baby is), en dat dit nog het meest 'lichte'spreidingsmiddel is. Maar toch baal ik ervan en ben ik er een beetje sad onder. Aan de andere kant hebben we echt 'mazzel' dat ze een lichte vorm van HD heeft en niet geopereerd hoeft te worden.

De eerste nacht dat ze 'm om had ging het niet goed en schrok ze om het half uur wakker en besefte dat ze 'vast' zat en ging hartverscheurend huilen. Ik hebMelua toen steeds vast gehad tot ze weer in slaap viel en toen begon het weer van voren af aan. Gelukkig ging het vannacht goed en heeft ze weer doorgeslapen van 21.00 tot 6.45.

Pffffffff moest het echt even kwijt.