verdrietig

Het wachtbankje is weer eens afgelopen,,  2 dagen overtijd, en vanmorgen d8t ik, als ik het vanavond nog niet ben ga ik morgen testen, naja het is niet meer nodig,

ging net naar de toilet en bij afvegen een beetje  heel licht rood,,. dus kom maar weer op met een nieuwe ronde,, zie er zo tegen op bah,

ik voel me zo k*t ,  waarom toch steeds niet, traantjes branden stiekem in men ogen ,,waarom iedereen wel en wij niet is dan de vraag waar ik steeds aan moet denken,

nu moet ik bellen voor een hsg,, en zie er zo tegen op, had zo gehoopt dat het nu eens raak zou zijn, en ik dat niet meer hoefde maar ja helaas niets is minder waar en moet er toch aan geloven ,, dus morgen maar even bellen dan.

stiekem begin ik de moed echt te verliezen, en dat wil ik niet, ben nu gewoon mega verdrietig ik wil het men vriend ook zo graag geven een ukkie van ons samen, ook voor hem vind ik het erg moeilijk elke maand, terwijl hij me er steeds weer boven op helpt  en het positief in blijft zien,.

sorry voor men geklaag dames, maar het lucht wel even op,,

we gaan weer op naar een nieuwe ronde,,

fijne avond allemaal,, ondanks het enorme vieze weer