Hoe het nu met ons gaat

hallo dames,

hier even een blogje van ons, hoe het nu met ons gaat voor de dames die het leuk vinden

we zijn nu ondertussen 11 dagen verder .. naardat ons meisje is geboren  en overleden,,  en vandaag is het al weer een week geleden dat we onze prinses hebben begraven..

er is zoveel verdriet en het is zo moeilijk om alles een plekje te geven ,  en denk dat dat ook wel een tijdje zal gaan duren, het is gewoon niet eerlijk, bah wat is het moeilijk,, zolang meoten wachten en er voor moeten vechten ziekenhuis in ziekenhuis uit, en dan is het eindelijk raak en dan gebeurt dit,, soms geef ik mezelf wel stiekem de schuld, ,, ik weet dat het niet moet ik kon er ook niets aan doen en heb mijn best gedaan voor ons meisje, maar stiekem spoken die gedachten wel door me heen

ook van de week de kinderwagen enz, maar weer in de dozen gedaan en op zolderr gezet en de andere spulletjes, badzetje enz .. jeetje wat is dat moeilijk,,

aan de ene kant zou ik meteen wel weer door willen met behandelingen  voor een 2e kindje, om het feit niet wetend hoe lang het zal gaan duren enz, maar aan de andere kant ben ik bang dat het dan net is dat ik  haar zal vergeten (snappen jullie het nog ,, weet niet zo goed hoe ik het uit moet leggen ),, gaar vergeten zullen we nooit het is en blijft ons eerste mooie kindje, , mijn vriend staat me super goed bij en samen komen we er zeker ook weer er boven op,

heeft iemand toevallig ervaring er mee, : wij hebben nu 4 x iui gehad toen was het gelukt dus zouden nog 2 x tegoed hebben, gaan ze voor een 2e kindje dan verder tellen vanaf die 4 x die we al gehad hebben, of gaan ze bij een 2e kindje overnieuw met tellen en weer bij 1 beginnen.

ook is dinsdag mijn nichtje bevallen van een zoontje,, ik ben er nog niet geweest ik kan het gewoon niet opbrengen om te gaan het idee al dan lopen me tranen over men wangen, zij snapt het gelukkig wel en  snapt ook wel dat we daarom nog niet langs gekomen zijn,, maar toch het is zo moeilijk allemaal,,

dinsdag moet ikw eer voor controle naar de gyn, dus  zullen zien hoe het allemaal gaat..

liefs van hier

112 x gelezen, 0

reacties (0)


  • inlovewithmybb

    ik weet eerlijk gezegt niet zo goed wat ik je moet vertellen. Ik vind het vreselijk wat jullie overkomen is, het is gewoon echt keihard en oneerlijk. Jij kan er helemaal niks aan doen!! Je hoeft nog niet direct alle spullen weg zetten etc geef het even de tijd! Ik wil je in ieder geval een hele dikke knuffel geven...

  • Boukje-Ricky

    Lieverd...
    Jullie hebben echt veel pech gehad, maar het is niet jouw schuld en moeder natuur kan soms gemeen zijn...
    Je moest bevallen, omdat het jouw leven mss ook kon kosten als je door bleef liggen met die hoge koorts, maar nu hebben jullie weer de kans om zwanger te worden al is Selina nooit te vervangen...
    Zij is het meisje dat jullie Pappa en Mamma heeft gemaakt...
    Lijkt me idd heel moeilijk om alle babyspulletjes uit het zicht te moeten zetten en ik kan mij half niet voorstellen hoe jij en je mannejte zich moeten voelen...
    Het is idd ook niets om je rot over te voelen als je voorlopig niet op kraamvisite wil, want mensen hebben daar gelukkig vaak wel begrip voor en zolang jij het niet trekt is het idd verstandig het niet te doen...
    Meissie jullie zullen weer voelen wanneer de tijd rijp is voor een broertje of zusje voor Selina, maar geef het de tijd tot jullie er ECHT aan toe zijn...

    Veel sterkte lieverd en ook al hoor je me weinig, ik denk veel aan jullie, maar wil je niet steeds lastigvallen...

    Dikke kus en knuffel van hier

  • mamatuttebel

    lieverd,tis ook allemaal niet niks!Je bent officieel nettt kraamvrouw af...al die hormonen en dan ook nog wat jullie hebben moeten doorstaan,een kindje krijgen ging al niet vanzelf,en dan al die heisa nog eens erbij hoeveel kan een mens hebben,..je magggg breken..DAAR hoef jij je tegen niemand over te verantwoorden...je weet dat ik (heel iets anders) maar na mijn miskraam direct weer zwanger was,en ja dat verzacht de pijn..maar die komt later weer hoor dat vergeet je allemaal niet...wie ben ik om te zeggen ga ervoor,zelf zou ik het wel doen...niet om te vergeten maar wel omdat je je kansen moet pakken wie weet idd hoelang het duurt...maarja nogmaals iedereen is anders en jij moet doen wat je hartje je in geeft,wtf een ander ook denkt!

  • zeester**

    Jullie kleine mooie meisje selina zullen jullie nooit vergeten. Zij is voor altijd bij jullie in de toekomst.
    Natuurlijk snapt jullie nichtje het dat jullie nog niet zijn geweest.
    Lieverd 11 dagen geleden zijn jullie je kindje verloren..... Dit heeft tijd nodig. Veel tijd en zal in de toekomst ook zijn ups and downs kennen. Dikke kus

  • 2010-mannie-2012

    Hee meissie vergeten zal je haar nooit ook al komen er in de toekomst meerdere kindjes! Gewoon is goed met je mannetje overleggen wat jullie gaan doen. Nu verder voor een tweedde kindje of toch nog even wachten. Dat is helemaal aan jullie. Jullie moeten er aan toe zijn. Neem de tijd en probeer zoveel mogelijk te verwerken. Veel liefde en steun gewenst meissie

  • ansjeel

    Hey meis, heel veel sterkte......... Ik zou zeggen als het voor jullie goed voelt gewoon doorgaan en zo niet ff wachten tot het wel goed voelt jullie meisje zal nooit vergeten worden en ze zal het zkr begrijpen wat jullie ook beslissen

  • ladyfp

    ik weet gewoon nog steeds niet wat ik moet zeggen echt waar. Het lijkt me ook gewoon zo pijnlijk allemaal. veel sterkte en een knuffel

  • Mamaromyenlindy

    heel veel sterkte.. echt heel erg triest...
    ook hier div behandelingen achter de rug.. 3x iui en 1x ivf waarvan 3x een terugplaatsing..
    ik herken jou gevoel van ben je eindelijk zwanger en dan nog....
    mijn eerst zwangerschap was een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.. gelukkig al wel ontdekt met 6,5 week... maar ook ik had datzelfde gevoel toen... maar voor jou is het nog erger je hebt haar zo lang bij je gehad en dan mocht het niet zo zijn waarom....zo vreselijk oneerlijk soms....

  • Sammetje81

    ah meis ... wat leef ik toch ontzettend met je mee ! Jullie wondertje zal altijd bij jullie blijven, maar ik zou het persoonlijk helemaal niet vreemd vinden moest je toch direct opnieuw verder gaan. Je hoort het zelf veel dat het onmiddellijk opnieuw raak is door de hormonen die nog in je lichaam hangen.
    Ik kan niet onder woorden brengen hoe erg ik meeleef ... en hoeveel sterkte ik je toewens!

  • flappie23

    sterkte!

  • Gezinsleven

    sterkte

  • Tutje27

    Ohh lieverd toch!! wat ben je een sterke vrouw zeg!
    Ze heeft jullie papa en mama gemaakt! en zal altijd jullie oudste dochter blijven dat neemt geen ander kindje haar af!

    het is niet raar als je tzt weer verder wilt.. niet om haar te vergeten.. dat lukt je toch nooit
    en maargoed ook! want ze is en blijft jullie wonder

    en ja ze tellen nu gewoon weer opnieuw dus 6..

  • faro0910

    Lieverd helaas weet ik hoe je je voelt ook bij mij gingen de gedachten voor een volgend kindje en wilde dit ook heel graag die wens wat er en toen nog meer we waren papa en mama geworden en niemand die het zag dit geld ook bij jullie. En dat doen pijn heel veel pijn. Er zullen nog vele moeilijke tijden komen ook wanneer jullie straks weer zwanger zouden mogen worde.maar zoals je zelf al zegt dit is en blijft altijd jullie eerste prachtige kindje. Wat betreft het opnieuw zwanger worden zijn allemaal vragen die je aan je gyn kunt stellen. Mijn gyn vertelde wanneer je lichaam en geest eraan toe zijn laat het vanzelf een nieuwe zwangerschap toe. Heel veel sterkte en neem echt de tijd. Vlinderkusje van diego* voor jullie meisje

  • Mama van Deacon en Faith

    heel veel sterkte meid!!

  • athiinaa

    sterkte

  • -YildiZ-

    Sterkte meid