Begin mezelf weer te worden :)

Toen Eva werd geboren heb ik daarna een moeilijke kraamtijd gehad. Later kwam er uit dat ik een postnatale depressie heb. Ik moest naar de arts voor overleg en loop sinds dien bij een maatschappelijke hulp. Erg fijn! Ik kan er iedere x mijn ei kwijt en we hebben het over alles waar ik mee zit. Lekker praten met iemand die je begrijpt en samen met je kijkt naar een oplossing. Mijn man gaat ook vaak mee, om samen ook over ons te praten en de omstandigheden om ons heen. Het zat er al in dat ik me niet lekker voelde tijdens de zwangerschap. Het komt ook door dingen die er in de zwangerschap zijn gebeurd en met name door mijn schoonfamilie (heel verhaal). Maar nu gaat het sinds een paar weekjes erg goed met me! Ik krabbel langzaam weer omhoog, naar iets wat ik was voor de zwangerschap. Het is nog wel een lange weg.. want in sommige situaties kan ik erg gestrest en verdrietig worden. Maar het is lang niet meer wat het eerder was! Ik begin mezelf steeds meer terug te vinden.

Eva is inmiddels al weer iets meer dan 4 maandjes! Wat gaat het snel zeg! Ze rolt al van rug naar buik en soms ook weer terug! En als ze in haar blootje ligt kan ze ook al wat tijgeren, en komt ze ook vooruit! Het is zo'n lieverd! Ik ben helemaal dol op haar!! We genieten van ieder moment.