Van slechte slaper tot schone slaapster

Ons prutske heeft de eerste maanden borstvoeding gekregen en toen vond ik het niet meer dan normaal dat we gebroken nachten hadden.  Na 2 maanden overgestapt op flesvoeding en ineens sliep ze de hele nacht door.  Dit was zo'n verademing zeker omdat ik nog moest bekomen van een zware bevalling en kraamperiode.  Maar dat was van korte duur want rond haar vijfde maand begon ze moeilijk in slaap te vallen en werd ze 's nachts 6 tot 8 keer wakker.  Tussen de slaapcycli in werd ze steeds klaar wakker.

Bij het eerste geluid stonden we niet meteen aan haar bedje maar ze geraakte echt in paniek en kon heel moeilijk weer in slaap vallen. Ze wou wel slapen want ze ging mooi liggen en deed haar oogjes toe maar na 20 minuutjes nog steeds geen slapende baby.  Ook overdag begon ze steeds minder te slapen: meestal dutjes van 40 minuten. Tijdens het wandelen in slaap vallen werd steeds zeldzamer want ze wou alles gezien hebben.  Ze was zo gevoelig voor prikkels en kon haar 'knopje' niet uitzetten om te gaan slapen.  Mama en papa begonnen steeds meer te lijden onder het slaapgebrek en besloten om de beurt 'de nacht te doen' zodat er tenminste 1 persoon overdag fit genoeg was.  Op vakantie gaan was een ramp: wakker liggen tot 4 uur 's ochtends en pas na de vierde dag gewoon zijn aan de nieuwe omgeving en dan toch vroeger in slaap vallen. 

Vooral 's avonds was het zwaar; je bent al moe van een drukke dag en als je haar dan in bed legde moesten we soms om de twintig minuten naar haar toe omdat ze heel erg huilde.  We hebben veeeeeel uitgeprobeerd: om de 2 minuten gaan troosten, om de 10 minuten, heeeeeeeeeeeeeeeeeel lang laten huilen (tegen mijn gevoel in want ik voelde heel goed dat ze in paniek was: maar als je op bent probeer je vanalles), aan het bedje blijven zitten, steeds verder gaan staan, valeriaanpilletjes, rustgevende thee, .... 

We hebben haar ook door een osteopaat laten behandelen maar dat zorgde enkel voor een lichte verbetering.  Hij gaf ook aan dat ze heel moeilijk de prikkels kon filteren en dat ze moeilijk tot rust kon komen.  Overdag bleef ze maar doorspelen en vrolijk doen; als buitenstaander merkte je niet dat ze zo weinig rust had maar als moeder zie je dat wel.

Wat alles nog moeilijker maakte waren de reacties van anderen ‘Laat haar maar eens goed huilen, dan zal ze wel gaan slapen’.  Door het lang laten huilen geraakte ze nog meer in paniek en wou ze zelfs haar kamertje niet meer in. 

We hebben gekozen om haar met een veilig gevoel in slaap te laten vallen en bleven in haar kamertje zitten, na een tijdje konden we aan de deur gaan staan.  Voor ons een heel grote vooruitgang.  En dan ineens van vandaag op morgen was het weer grote paniek en konden we van nul beginnen.  Twee weken voor het doorkomen van een tandje werd het nog erger en vaak belandde ze dan bij ons in bed.

Zo hebben we maandenlang ‘overleefd’ en met wallen onder de ogen rondgelopen.  Als ze overdag een dutje van een uurtje deed was het kiezen: of mee gaan slapen of dingen doen die je niet kan doen met een baby in de buurt.

Tot vorige maand: ons prutske was toen 19 maanden toen de huisarts voor de zoveelste keer haar luchtwegen onderzocht omdat ze maar bleef hoesten.  Ze vroeg ook hoe het met mij ging want volgens haar zag ik er niet zo fit uit. Heel het verhaal gedaan en ook zij vond dat het niet te maken had met niet willen slapen uit koppigheid.

Onze huisarts heeft ook homeopathie gestudeerd en stelde voor om die weg in te slaan want in de homeopathie is er een verband tussen gevoelige luchtwegen en slechte slapers.  Ons prutske kreeg op vrijdag haar eerste pilletje en wij hebben een super weekend gehad!  Elke dag ging ze steeds beter slapen en ons prutske liep er nog vrolijker bij dan voordien. Na vijf dagen merken we dat het weer minder wordt en dan krijgt ze haar volgend pilletje.

Nu pas weten we wat het betekent ‘geniet van je kindje’.  Je ziet dat je kind haar nachtrust krijgt: we brengen haar rond 20u 30 naar bed en ze slaapt tot 7 uur.  We leggen haar in haar bedje en verlaten de kamer; ze ligt nog wat te vertellen en dan valt ze in slaap. Soms worden we ’s nachts wakker omdat ze in haar slaap aan het vertellen is.  ’s Middags slaapt ze nu 2 uur!!!!!!!!!  Dit is voor ons een wonder!!!!! Nu genieten we volop van ons prutske.

Vroeger zat ik met kleine oogjes hier op bb te lezen op zoek naar ervaringen van anderen.  Ik hoop dat we met ons verhaal ook mensen kunnen helpen.  Aan alle mama’s en papa’s met slaapgebrek: wij leven met jullie mee en als je meer info wil mag je altijd een berichtje achterlaten.