21wkn echo en vakantie

Ik ben er weer......

De vakantie zit er weer op, helaas..... Het waren echt 12 heerlijke dagen. Kos is echt een super eiland als je een lekker rustige vakantie met strand, gezelligheid en lekker eten wilt. Kos is een echt fietseiland, zijn dan ook maar wat trots op hun 50km fietspad, en alles gaat dan ook in fiets tempo, zelfs de auto's. Dus ook wij hebben voor 10 dagen een fiets gehuurd en heerlijk alles op de fiets gedaan. Je kan er echt goed fietsen, zoals al gezegd hebben ze er dus fietspaden maar ook waar die niet liggen is het goed fietsen. Auto's en bussen rijden rustig en geven allemaal aan door te toeteren dat ze je gaan inhalen, en doen dit dan met een hele ruime bocht. Dit is nu net een promo praatje voor Kos :)

De dag voor we aan kwamen heeft het er nog geregend maar wij hebben 12 dagen lang super weer gehad. Dus heerlijk op het strand gelegen en boeken gelezen (bij een vast strandtentje met goede lekkere ligbedden), wat gezwommen, wat gefietst (om wat wind te pakken), af en toe wat cultuur op gesnoven (maar daar was het op de dag eigenlijk al te warm voor maar hoort er toch wel bij), en natuurlijk heerlijk gegeten...als je er ooit naar toe gaat...boek geen halfpension!!! Het eten in Kos stad is lekker, goedkoop en zo gezellig. De beeb vond het ook heerlijk in Kos. was ik in het begin bang dat ie de warmte niet zo heel fijn zou vinden...nou helemaal fout gedacht. Die heeft 12 dagen lang liggen dansen in mijn buik. Mijn buik leek af en toe echt zn eigen leven te lijden, erg leuk ook voor mijn vriend die nu ook alles goed kan voelen en zien. Wat ook wel erg leuk was was de grote hoeveelheid zwangere nederlandse meiden....kregen op een gegeven moment zelfs de vraag van een engelsman wat er 5 a 6 maanden gelden in nederland was gebeurd.....Tja het was natuurlijk wel erg koud deze winter.....;).....En ja, dan vliegen die 12 dagen voorbij....en moet je weer naar huis..:(

Maar dat was voor ons geen straf want kregen vandaag gelijk de 20 wkn echo....idd pas bij 21 weken en 2 dagen als gevolg van de vakantie. Heerlijk om weer naar die kleine druktemaker van ons te kunnen kijken. Gelukkig had de vk voor mijn moeder vlak voor vakantie ook even de echo op mijn buik gezet en was de kleine toen wel in de stemming (toen ook al gehoord dat alles er goed uitzag dus vandaag niet zenuwachtig)...vandaag was ie dat namenlijk absoluut niet. Hij wilde gewoon niet goed voor de camera komen liggen. Hadden we hem eindelijk goed in beeld, draait ie zich gelijk weer om, en stil liggen was er ook niet bij. Gelukkig kon ze wel zien dat alles er goed uitziet en dat ie precies op de gemiddelde groeicurves ligt. Ze heeft het ook nog even gebrobeerd met de 3D echo, maar zelfs daarmee lukte het niet zn koppie goed in beeld te krijgen, hield gewoon zn handjes er voor of draaide weg....nu al eigenwijs dus...dat belooft wat voor de toekomst, een eigenwijze druktemaker.

In de vakantie hebben we er nog druk over gediscusieert of we wilde weten wat we zouden krijgen. Mijn vriend wilde het absoluut niet en twijfelde elke dag maar trok toch wel erg naar het wel willen weten. Dus iedereen had al bedacht dat mijn vriend zich bij mijn beslissing zou moeten neerleggen en we het dus vandaag zouden weten...maar het wonder is geschied ik ben van gedachte veranderd....en nu weten we het dus niet. Dus dat ik het hierboven steeds over hij heb zegt helemaal niets. Ik bedacht me opeens dat als ik het nu zou weten ik nooit meer terug zou kunnen naar het niet weten, terwijl als ik er nu voor kies het nu niet te weten ik er later in de zwangerschap altijd nog achter kan komen....snappen jullie het nog? Waar het uiteindelijk op neer komt...we weten het (nog) niet!!!!

O wat erg, ik vergeet gewoon het leukste van de vakantei te vertellen....mijn vriend heeft me ten huwelijk gevraagd....we gaan trouwen!!!!!! Had hij echt super romantisch geregeld. Ik werd gebeld door de receptie van het hotel dat ik even naar beneden moest komen ivm een onduidelijkheid van iets op de papieren (Frank was even booschapje aan het doen, jaja)....eenmaal beneden werd ik meegenomen door een taxi (ben natuurlijk niet zomaar ingestapt, eerst even bij Frank navragen of het te vertouwen was) en afgezet bij het middeleeuwse fort in de haven. Daar werd ik opgewacht door een van de medewerkers van het fort met de vraag of ik toevallig een date had met ene Frank....nou ja ik wist van niets maar ja zo heet mijn vriend en verdacht vond ik toch al worden....dus ik mee. Fort hadden ze om 19.30 al dicht gedaan ipv 20.00uur zodat het hele fort leeg was....mij werd veteld dat ik het pad moest aflopen en dan de trap op......en daar op de toren stond mijn mannetje....toenn ik bij hem kwamkreeg ik een dikken knuffel en ging hij op zn knieen en toverde een mooi klein doosje tevoorschijn en stelde de vraag der vragen......en natuurlijk zei ik JA!!!!!! Nooit geweten dat mijn mannetje zo romantisch kan zijn. Hij had zelfs nog geprobeerd of er wat kaarsen bij konden, maar dat mocht niet ivm brandgevaar ed....helaas.

Nu zijn we dus druk bezig met bedenken hoe en wat we nu willen. Willen we nog trouwen voor de kleine er is, dus vrij snel en klein. Of wachten we tot de kleine er is en gaan we rustig volgend jaar trouwen? Ach, dat zien we nog wel en horen jullie nog wel, het belangrijkste is....we GAAN trouwen en krijgen samen een KIND.

Volgens mij heb ik nu wel alles verteld en zijn jullie weer helemaal bij. Zal zo nog wat nieuwe foto's erbij zetten, oa van mijn 20 weken buikje.....die zon werkte als een soort pokon, buik is opeens flink gegroeid al zeg ik het zelf.

liefs Renske