20 weken!

Vandaag al weer 20 weken zwanger van ons tweede wondertje!

Wat ging de eerste tijd toch langzaam, ons geheimpje, alleen van ons tweeën... tot die prachtige echo op 3 juli. Ruim elf weken zwanger en alles ziet er goed uit. Iedereen mag het weten! Allereerst natuurlijk de toekomstige grote zus. Wat vond ze het interessant, die echo... Nee, niet de door haar verwachtte boterhammen met appelstroop waren te zien in mama's buik, maar een BABY! Een echte baby zwemt rond in mama's buik. Bezorgd vroeg Anna of de baby dan wel bandjes omhad.. als hij aan het zwemmen was...

Daarna het vertellen aan de opa's en oma's, aan andere mensen. Dat konden we allemaal wel aan Anna overlaten, we hoefden haar maar te vragen wat ze gezien had in het ziekenhuis of ze riep het al: Mama heeft een babietje in de buik!

Wat vliegt de tijd nu toch... Het is echt waar, met een tweede lijkt het allemaal zoveel sneller te gaan, sta je er vaak toch minder bij stil. Wist ik bij Anna precies wat er in welke week gebeurde en hoe groot het kindje ongeveer zou zijn, nu moet ik dat echt opzoeken... Anna is nog steeds erg blij met de baby in de buik. Regelmatig vraagt ze of de baby er nog in zit en komt ze even kroelen of een kusje geven. Ondertussen is ze verhuist naar haar nieuwe 'grote meiden kamer' en slaapt ze heerlijk in haar grote bed. De andere slaapkamer, haar ledikantje, de commode... allemaal voor de baby...

Anna geniet evenveel van de bezoekjes aan 'de babydokter' als mama. Iedere keer wordt er even gekeken met de echo en dolenthousiast kijkt ze naar het schermpje. 'Ik ziet hem! Hij zwaait naar mij!'

Nog negen dagen.... dan mag Anna niet mee naar de echo maar is het weer de beurt aan papa. De, toch wel spannende, 20 weken echo (met 21+2) staat op de planning.

Heel benieuwd ben ik, om ons kindje weer te zien. Tijdens de laatste controle hebben we al 10 vingertjes geteld, gezien dat het rugje en de buikwand er goed uitzien en dat het blaasje gevuld was, het blijft spannend om ook naar de rest te kijken... zal ons kindje gezond zijn? En waar ik eigenlijk nog het meest nieuwsgierig naar ben... zal ons kindje goed groeien?

Anna was destijds op het onderste lijntje, dat was ze ook met 25 weken en met 33 weken bleek ze er onder te zitten, veel te klein voor de termijn, ziekenhuisopname volgde en met 37+1 kwam ze als klein dapper meisje van 2105 gram en 44 cm ter wereld. Ik hoop toch zo dat deze baby iets groter zal zijn.. dat deze baby niet onder de groeilijntjes door zal zakken... Gelukkig gaan ze het deze keer goed in de gaten houden en kan ik, mocht het nodig zijn, eerder rust pakken, maar oh wat zal ik blij zijn als blijkt dat deze baby wat groter is!!

Voor nu is het heerlijk genieten van de bewegingen in mijn buik, dat speciale, wat alleen ik kan voelen... Al kan ik ook niet wachten op het moment dat papa het ook zal voelen, dat ik het ook aan Anna kan laten voelen...

20 weken. De vorige keer betekende dat achteraf al ruim over de helft. Voor nu hoop ik dat ik echt 'pas' op de helft ben, want dat zou betekenen dat ik een goede zwangerschap thuis uit kan zitten.