Vandaag was het dan eindelijk zover, de 20 weken echo! Ondertussen ben ik 21+2.
Een heerlijke nacht geslapen, maar eenmaal in de wachtkamer kwam de spanning toch wel. Over de gezondheid van de baby maakte ik me eigenlijk helemaal geen zorgen. Wel was ik ontzettend benieuwd naar de groei. Anna was destijds met 20 weken al aan de kleine kant en dat bleef ze, tot ze onder het onderste lijntje zakte en ik opgenomen werd.
De eerste vraag die we kregen was of we het geslacht wilden weten. Nee, dat willen we niet, we gaan voor de verrassing. De echoscopiste vond dat erg leuk om te horen, kwam bijna niet meer voor zei ze. Tijdens de echo moesten we heel vaak even de andere kant op kijken en ja... af en toe was het best verleidelijk om toch te kijken, maar...het geslacht is nog steeds onbekend voor ons.
De echo was prachtig. Het kindje was enorm beweeglijk maar het lukte om alles goed in beeld te krijgen. Voor zover het nu gezien kon worden groeit er een gezond mensje in mijn buik en... ook niet onbelangrijk... het groeit goed! Alles lag op het gemiddelde voor deze termijn. Wat heerlijk om in de grafiek alle bolletjes op het middelste lijntje te zien en niet ergens daaronder zwevend!
Bij de verloskundige is de bloeddruk nog gemeten, die ook nog steeds perfect is en mochten we nog even naar het hartje luisteren.
Over 5 weken krijgen we een groei echo om te zien of ons kindje het zo goed blijft doen.
reacties (0)