Hello week #30!
Week 29 afgesloten met ziek en uitgeput zijn. De slapeloze nachten breken me op, immuunsysteem naar z'n mallemoeren.
Dus man is donderdag en vrijdag thuis gebleven terwijl ik kon slapen, spugen, nog meer slapen en snotteren. Geestelijk voel ik me nu dus een stukkie sterker.
Lichamelijk eventjes niet. Ik krijg mijn schoenen niet aan, heb bij vlagen een pijnlijke buik en het wordt weer tijd voor een date met de fysio.
Baby lijkt weer te draaien. Volgens mij is dr koppie nu boven en kontje beneden. We zullen het dinsdag zien, dan weer een groeiecho.
Gisteren was baby zo rustig dat mijn moeder en ik van alles hebben geprobeerd om baby uit te dagen.
Koelelementen op mijn buik, uit kietelen, praten, lampjes op mijn buik en zelfs muziek laten luisteren. Helemaal niets. Man wou het ziekenhuis al bellen.
Totdat ik om een warme kruik vroeg. Binnen 2 minuten had baby de kruik er af getrapt. Oh yeah! Gelukt. Ik zakte als een plumppudding in elkaar.
Ik ben soms ook zo'n stresskip!
A.s. zaterdag gaan we de wieg halen, babykamer af verven en decoreren, zodat Plurk straks ook een eigen plekje heeft. Of nja, zodat ik elke avond even in het kamertje kan aarden.
Baby komt de eerste 3 maand bij ons op de kamer! Dus ook onze kamer heeft een update nodig.
In de kerstvakantie gaat de commode van dochter haar kamer af en naar onze kamer. Er is op de kamer van de baby amper plek voor een degelijke commode.
En dan kan het echte echte aftellen beginnen.
En heel eerlijk? Ik ben soms best wel klaar met de zwangerschap! Oh ik kan niet wachten tot de kleine er is!
reacties (0)