Bevallingsverhaal.

Donderdag 8 december moest ik mij melden in het ziekenhuis vanwege een te hoge bloeddruk.Na aan de ctg te hebben gelegen,bloedrukmeter en bloedonderzoek kreeg ik te horen dat ze mij liever wilden inleiden omdat ze het niet verantwoord vonden om mij met die hoge bloeddruk te laten doorlopen.Dit zou de volgende ochtend om 07:00 uur gebeuren.Bij een inwendig onderzoek voelde ze dat ik al 2 cm ontsluiting had.

Eenmaal thuis,dacht ik:Laat ik gauw mijn huisje nog even doen,wasje aanzetten en een hoop boodschappen in huis halen,dan is dat in ieder geval klaar.Tijdens het boodschappen doen,had ik enorme rugpijn en eenmaal thuis ben ik eerst gaan douchen,in de hoop dat dit ging zakken.

Toen ik mij ging aankleden,braken ineens mijn vliezen.Eerst een beetje en even later kwam er nog meer.Toen bleek dat ''het dametje'' in het vruchtwater gepoept had,en niet zo'n beetje ook,het was gewoon gifgroen.

Nog geen 5 minuten daana begonnen mijn weeen.Ik heb er bij een een stuk of 5 de tijd bijgehouden,maar al gauw het ziekenhuis gebeld,want ze kwamen om de 2 minuten.

Die zeiden dat ik meteen moest komen.

Vraag niet waarom,maar ik ben met mijn weeen zelf naar het ziekenhuis gereden.Mijn moeder en zusje gingen mee,maar ik moest en zou zelf rijden.

In het ziekenhuis had ik 4 cm ontsluiting en de weeen waren erg heftig en bleven heel snel op elkaar komen.

Op een gegeven moment had ik grote  oeite om ze op te vangen,want er zat gewoon geen tijd tussen om even op adem te komen.Na overleg met de verloskundige daar hebben we besloten voor een ruggeprik te gaan,want het kon nog wel een tijdje duren voordat ik volledige ontsluiting had en op deze manier ging ik het tot die tijd niet volhouden.

Er moest iemand opgepiept worden om de ruggeprik te geven en het duurde ruim anderhalf uur voordat die man er was.Snel ging hij aan de slag en probeerde tussen de weeen die ruggeprik erin te zetten.Na 4 keer misgeprikt te hebben zat hij er eindelijk in.

En ja hoor,hij zat er nog niet in en ik had volledige ontsluiting!Daar was ondertussen niet even naar gekeken.Ik was ondertussen zo in mezelf gekeerd dat het totaal langs me heen is gegaan.Maar dat misprikken was echt geen pretje...heb er nu nog nog de naweeen van.

De pijnstiiling van de pomp werd dus vrijwel meteen stilgezet en ik mocht persen.

Na een uur persen werd''Jaylinn'' geboren.Ze zat echt helemaal onder de poep!

Ik was een klein stukje ingescheurd en werd daarna nog even gehecht.

Totaal heb ik er zo'n 8 uurtjes over gedaan.Wel moest ik even 2 dagen in het ziekenhuis blijven,maar 5 uur na mijn bevalling ging ik al in het ziekenhuis''mijn kleine meid aangeven bij de burgelijke stand''.

Jaylinn is nu 6 dagen oud en het lijkt wel alsof ze er altijd is geweest.Ze hoort bij mij en doet het zo super goed!Ik ben compleet verliefd op haar.......