Bevallen met en zonder pijnbestrijding
ik zie regelmatig vragen voorbij komen over met of zonder pijnbestrijding voorbij komen.
Vooral heftige reacties van mensen die het ene of het andere hebben gehad maar niet allebei.
Dacht ff na hoe ik het heb ervaren heb beiden gehad.
Bij de eerste was ik totaal uitgeput toen ik aan de bevalling begon (spuugde 41 wkn lang meer dan 40 x per dag en vele opnames daarvoor gehad, bleek medische afwijking te zijn). Na ruim 2 uur weeenstorm was ik kapot en gesmeekt om een ruggeprik. Damn ik was zo stoned als een garnaal (al heb ik nog nooit een garnaal gezien die stoned is whoehahahaha). Het was een pijnloze bevalling, maar door de ruggeprik kreeg ik geen volledige ontsluiting en weeen dus kreeg ik weeen opwekkers en het uiteindelijke persen duurde 50 min met een knip. Het was heerlijk om geen pijn te voelen echt een lachende bevalling.
Bij de tweede had ik ook flinke weeenstorm maar kon het wel aan. Maar ja die pijnloze bevalling was zooooooo heerlijk dus ik wilde wel weer een ruggeprik. Dikke vette pech voor moederliefde want de anaesthesioloog had geen tijd voor een barende moeder er was een trauma binnengebracht. Daar had ik tijdens mijn pijnlijke weeen weinig respect voor (daarna absoluut wel). Het gevoel van de weeen die opeens overgingen in persweeen was een intens oergevoel. Na 5 minuten persen was ze er en klein beetje ingescheurd. Eerlijk gezegd ik was enorm trots op mijzelf dat ik dit had doorstaan en mijn dochter 'zelf'op de wereld had gezet.
Beiden bevallingen waren dus op hun eigen manier speciaal, fijn en bijzonder.
Als ik nu zou mogen kiezen.... zonder pijnstilling maar ben zo blij dat de mogelijkheid er was bij de eerste bevalling, ik had niet zonder gekund.
Voor de dames die nog moeten bevallen.... maak je eigen keuze hierin je bent niet minder moeder of minder krachtig als je het met hulp doet!!!!
reacties (0)