Ik ben vorige week begonnen met iets dat het trendy woord intermitted fasting heet. Kenners begrijpen wat ik bedoel met dat ik me aan het 18:6 model houdt.
Het komt erop neer dat ik tussen 12 en 18 eet, maar ik kan het ook verschuiven wanneer dat wegens omstandigheden zo uitkomt. Ik kies er voor om veel groente en fruit te eten maar als dat niet lukt dan is dat niet gelijk een ramp.
Ik heb sinds 2015 al periodes 2 dagen in de week gevast en 5 dagen niet. Dat vond ik zwaarder dit is een makkie!
Het is wetenschappelijk bewezen dat het veel gezondheidsvoordelen heeft.
Voor zwangere vrouwen en borstvoedsters is het niet geschikt.
Maar de zaadjes van mijn partner zitten nog een aantal maanden (denk ik) achter slot en grendel, dus ik heb nog alle tijd om me dit eigen te maken en gezonder te worden.
Ik ben in elk geval afgekickt van de suiker en ik heb geen suikerdips meer en daarbij behorende humeurigheid en vermoeidheid.
Ik ben in een romantische stemming. Ik maak vanavond boterkip uit de Indiase keuken en mijn vriend komt later thuis van zijn werk dan gewoonlijk. Mijn kinderen liggen dan op bed dus denk dat we eens een keer samen gaan eten met een kaarsje.
Alle kinderen denken er anders over maar ik kan erg goed koken. Ik durf zelfs te zeggen dat ik daarin uitblink. Ik mag dan wel tegen mezelf praten tijdens de bereiding en het gaat uit de losse pols maar ik weet een smaak te creëren. Ik kan namaken wat ik in een restaurant heb gegeten door met mijn neus langs de kruidenpotjes te snuffelen.
Maar Jamie Oliver is mijn grote leermeester (via de tv).
Oké genoeg opgeschept. Ik ga nog even verder met koken.
reacties (0)