Klaar voor de start?

Ik ben afschuwelijk ongesteld, dat ben ik elke 31 dagen.
Het is een bloody hell maar gelukkig doet het geen pijn.
Alleen wat duizelig en zwak en daar mag ik dan graag over klagen bij mijn vriend die gewoon een man is en geen partner in crime.

Na mijn gemopper zei hij nu gaat je lichaam weer een nieuwe baby kamer maken.
Ik spits mijn oren op dit soort opmerkingen. Ik vind de momenten dat ik merk dat hij eraan denkt prachtig.

Hij is vorige week geopereerd aan zijn zaadleiders. De kans bestaat dat zijn vruchtbaarheid hersteld is. Alles zag er goed uit volgens de chirurg tijdens de operatie.
Na mijn ongesgeldheid gaan we kijken hoe het loopt het komende jaar.

Ondertussen ben ik momenteel met grote sprongen bezig mezelf opnieuw te ontdekken.
Het gaat om acceptatie, dat ik oke ben met mijn ASS kenmerken, dat ik als vrouw genoeg ben en genoeg doe. Dat ik egoïstisch mag zijn.
Dat ik milder wil zijn voor mezelf en anderen. Hoe Ik stiefmoeder word.
Soms lijkt het alsof er geen verbetering is sinds ik in februari ben verhuisd en vastliep in mijn nieuwe situatie. Maar als ik kijk naar toen en nu maak ik met kleine stappen, ups en downs, mijn leven weer zo zodat ik overzicht heb,

Ik denk op de meeste dagen dat ik in de toekomst kracht haal uit de kennis van mijn grenzen. Ik leer in te zien dat ik vooral voor mezelf moet zorgen.
En er zijn nog dagen dat ik word overspoeld door het leven. Mijn hersens kunnen dan niet alle info verwerken en dat kan nog voor een meltdown zorgen. Daarna voel ik me depri en uitgeput en denk ik mijn leven zal altijd moeilijk blijven. Dat probeer ik te accepteren.
Maar dat vind ik zo moeilijk! Ik functioneer dan met een steen in mijn buik en een hoofd vol ongelukkige gedachten.


Zelfzorg. Ik zorg veel voor anderen. Ik weet nu dat ik voor mezelf moet zorgen. Ik ben aan het uitvinden hoe.

Mijn liefdesrelatie ontwikkelt zich positief. Communiceren gaat ons steeds beter af. We stoppen er ook best wat energie in maar het begint zn vruchten af te werpen. Minder conflicten en de conflicten die we hebben zijn sneller opgelost. Al snel is er sprake van wederzijds respect
Het is heel fijn om dit in een relatie mee te mogen maken.
Want zie, ik vermoed dat ik op sociaal vlak voor 60 procent blind ben. Ik ben sociaal bijziend.
Ik heb 32 jaar gedacht dat mensen overwegend boos op me waren en het laatste jaar kom ik erachter dat ik er vaker naast zit dan goed.
Een openbaring en tegelijkertijd confronterend. Door mijn socialebijziendheid was ik defensief, ik bijt dan ook wel van me af. Verbaal heb ik nauwelijks problemen dus fijn is dat voor een ander niet.
Het afgelopen jaar ben ik zoekende. Omdat ik een gezicht moeilijk lees, intonatie niet altijd goed plaats, lichaamstaal, taal eerst letterlijk neem, is open communicatie heel belangrijk voor me.
Dat ik kan vragen ik ervaar dit zo, klopt dat. Dikwijls niet. En dan word ik best even verdrietig want dat gevoel dat de ander boos op me was zit er wel. En de teleurstelling dat ik het wéér verkeerd had is er ook.
En vrees dat ik het waarschijnlijk nooit zal leren omdat er geen dikke bril voor is. Omdat de blauwdruk in mijn hersens mij verteld dat mensen van wie ik houd eerder boos dan blij met me Zijn. Er komen emoties bij kijken, en emoties zijn zware prikkels waar ik een meltdown van kan krijgen.
Daarom is het dagelijks leven soms ingewikkeld.
Gelukkig kan ik bij collega's, vrienden, onbekenden mijn sociale misvattingen zo van me af laten glijden. Dat raakt me niet.
Huis en haard, familie, dat wil ik goed doen.
Ik heb inzicht gekregen en ik werk hieraan.

Dus er is van alles in ontwikkeling
Dan vraag ik me af ben ik klaar voor een mogelijke hormonale orkaan.
Maar is iemand dat ooit?
Als het mag gebeuren, ik hoop het zo, dan overkomt het ons.
Wanneer is het geschikte moment?
Gezien de leeftijd zo snel mogelijk, ook zou het leuk zijn dat mijn stiefkinderen nog zo lang mogelijk met hun halfbroer of zus samen kunnen wonen voor ze het huis uit gaan.
Fijn voor onze familiebanden.
Maar we weten het niet wanneer en of het gaat gebeuren.

Ik ga de aankomende periode zoveel mogelijk hiervan genieten.
Foliumzuur slikken, vrijen, me afvragen of ik ongesteld ga worden, fantaseren,
Verromantiseren (Ik weet toch wel dat het zwaar kan zijn, maar toch..)
En genieten van de rijkdom dat ons gezonde samengestelde gezin ons geeft.