1e echo echo echo echo echo
Vanmorgen eerste keer echo gehad. Was toch wel nerveus hoor!
De heren (gyn en mijn man) meenden allebei een kloppend hartje te zien. Ik ben nog altijd bang dat het misschien een beweging van het echoapparaat was. Maar goed, de gyn, die altijd heel voorzichtig is, durfde me te feliciteren! Eigenlijk durf ik nog altijd niet 100% blij te zijn, maar stiekem ben ik het denk ik wel..... Ach, en gezien de moeheid die echt weer dramatische vormen aanneemt en het feit dat ik zelfs last heb van misselijkheid, slapeloosheid, volslagen belachelijke dromen, maagzuur en hysterisch lachen wat naadloos overgaat in tranen met tuiten huilen....... Het zou wel goed moeten zitten dit keer......
En ff over dat hysterisch lachen, kennen jullie dat? dat je iets hoort of leest (in dit geval een column in een tijdschrift van een man wiens kind zindelijk moet worden en die vrolijk de convectorput vol staat te plassen (moet er weer om lachen! haha!)) en je dat helemaal voor de geest kunt halen en dus niet meer bijkomt. En dan vooral dat je man of vriend het leest en denkt 'tja, het is best aardig....'? Nou ja, ik lig nu dus weer in een deuk en mijn man snapt er weer helemaal niks van!
En ik heb wel heel vaak het woordje 'en' gebruikt in bovenstaande alinea! haha!
Welterusten!
reacties (0)