Mijn zoontje is drie keer geopereerd. Alle drie de keer, toch een dik uur geweend (echt schreeuwen). Na een paar uur lastig zijn, is ie gekeerd en was het terug de oude. Effe doorbijten. Is ook echt niet leuk, wakker worden na een narcose.
Mijn zoon (toen net 4) werd heel rustig en tevreden wakker. Hij vond alles wel prima en heeft helemaal niet gehuild. De verpleging op de verkoeverkamer was verbaasd dat hij zo rustig was, dat schijnt niet zo heel vaak voor te komen. Ik werd gewaarschuwd dat vrijwel alle kinderen een tijdje huilen als ze bijkomen. En met de kindjes die voor mijn zoon op de verkoeverkamer lagen, was dat ook zo. Die waren helemaal overstuur en hebben zeker drie kwartier keihard gehuild.
Hier beide meiden achter elkaar geopereerd aan het zelfde. Beide hebben zeker 1.5u moord en brand gegild...
Bij mijn zoon verliep het allemaal heel rustig en soepel. Hij sukkelde een beetje voordat hij echt wakker werd. Eenmaal wakker wou hij kroelen, ijsje eten ging niet razend enthousiast, maar hij deed het zonder problemen. Al met al volgens het boekje.
Dan mijn dochter. Eenmaal wakker krijste mevrouw de hele afdeling bij elkaar en weigerde pertinent elke vorm van medewerking tot op een punt dat de verpleegkundige 'boos' ingreep. Dat hielp. Voor even. Al met al ging dat niet volgens het boekje.
Ik heb alleen ervaring in Amerika, dat gaat misschien anders dan in Nederland. Hier zorgen ze dat een kind heel rustig de narcose ingaat, dat helpt bij het rustig wakker worden. Ook zorgen ze voor goede pijnstilling zodat het kind pijnvrij wakker wordt. Mijn zoons waren dus rustig, pijnvrij en nog wel een flinke poos slaperig na hun narcose.
Zoals hier al gezegd word, kinderen komen vaak op dezelfde manier uit de narcose als ze er in gaan. Mijn oudste heeft al heel vaak narcose gehad. Gaat komende maand voor de 9de keer (is 9 jaar). Hij is altijd heel rustig als hij onder narcose gaat. Als hij wakker word is hij vaak wel even wat verward .. hij is gewoon rustig, maar moet even binnen laten komen waar hij is. Vaak wil hij direct gaan zitten, dit word niet geadviseerd omdat ze wat duizelig kunnen zijn van de narcose. Ik neem hem dan op schoot zodat hij wel kan zitten, maar niet het gevaar loopt dat hij gaat vallen. Vaak is hij snel weer helemaal wakker en is het vaak wachten tot hij opgehaald word om naar de afdeling te gaan. Mijn oudste heeft er weinig last van, is daarna ook niet misselijk of nog moe van de narcose.
Hi meid toevallig heeft mijn zoontje ook zo een operatie gehad toen hij 3 was. En mijn zoon had ook narcose toen maar heb geen angst. Het komt goed nu word hij niet meer zo ziek als toen. Hij heeft alleen soms een poffertjes nodig meer niet. Oh en onze ervaring ermee was toen hij zijn ogen opendeed de eerste wat hij zei was; mama mag ik met jou telefoon spelen hahah
Mijn dochter was 2 jaar en 10 maanden toen haar keelamandelen eruit zijn gehaald. Ze ging heel rustig de narcose in, werd woedend en gillend wakker. Ze was zo boos, kon haar bijna niet in mijn armen houden. En maar schreeuwen/gillen.. Na een half uurtje was ze weer rustig, alleen veel pijn en niet willen drinken. Hebben we 2 dagen met een spuitje gedaan. Achteraf geen spijt ook al was het even heftig. Eerst elke week koorts, nu bijna niet meer ziek.
Wow wel even schrikken voor jullie.. ik vond het al zielig voor mijne toen hij zo wazig was. Maar ja ze zijn gezond nu belangrijkste is dat
Hoi, mijn zoontje heeft erg vaak buisjes gehad toen hij jonger was. Ook zijn zijn amandelen verwijderd icm buisjes plaatsen. Hij had vroeger altijd oorontstekingen. Elke maand was het weer raak en niets hielp verder. Met alleen de buisjes was het geen enkel probleem de narcose en werd hij vrolijk wakker en wou hij gelijk wel drinken en een ijsje eten (doen ze altijd). Toen ook zijn amandelen verwijderd waren hoorde ik hem op de gang al huilen en was hij eerst nog een poos wat verdrietig en wou hij nog niet veel. Gelukkig draaide dat weer snel bij toen we wat gingen spelen samen en hij een klein cadeautje kreeg. Na het drinken en ijsje mocht hij weer lekker mee naar huis. Het is ook maar net hoe ze de narcose ingaan. Als ze erg angstig zijn en gespannen of als ze meer ontspannen zijn en aan leuke dingen kunnen denken voordat ze in slaap vallen. Mijn zoon is er inmiddels gelukkig overheen gegroeid. Ik wil jullie veel succes wensen en beterschap met de kleine man!
Met pijn en dus hard huilen.... Als ze rustig de narcose ingaan, komen ze er wel rustiger uit dan wanneer ze in paniek raken.... Bij mijn oudste duwden ze het kapje te snel op zijn mod, waardoor hij in paniek raakte... Daardoor was het voor hem wat lastiger/onrustiger bijkomen...
De verpleegkundige vertelde dat kinderen vaak boos uit de narcose komen. Dat klopte helemaal met mijn zoon. Toen hij 1.5 jaar oud was, werden zijn neusamandelen geknipt en buisjes in zijn oren geplaatst. Hij was ontroostbaar. Is gelukkig wel goed gekomen hoor.
reacties (0)