Vandaag was in meerdere opzichten een bijzondere dag. Ik heb mijn kleine dappere kleuter voor het eerst naar de basisschool gebracht. Tasje mee met een gevulde broodtrommel en een beker drinken. Vanmiddag om 15.15u hoef ik hem pas weer op te halen. Het ging niet zonder slag of stoot, want juist rond deze tijd begint hij ineens een soort verlatingsangst te ontwikkelen die hij eerder nooit gehad hee ...   

Vandaag staat er 30+5 boven mijn profiel. Nog goed twee maanden te gaan voor we ons derde kindje hopen te verwelkomen. Alhoewel ik volop mopper en zéker weet dat ik hierna nooit meer zwanger wil zijn, glijdt de tijd ook weer als zand tussen mijn vingers weg. De dagen gaan snel in december: sinterklaas, Jurres verjaardag, Kerst en Oud&Niieuw: zoveel bijzondere dagen die energie kosten na ...   

Waarschuwing: ordinaire klaagblog... Vandaag kwam 'ie weer voorbij hoor, de goedbedoelde 'geniet maar van de mooie tijd meisje'. Oh en wat valt die toch slecht bij me. Want van welk deel precies moet ik genieten? Van al die avonden dat ik niet in slaap kan komen omdat ik geen houding kan vinden? Of van al die uren dat ik 's nachts wakker lig waardoor ik overdag moe en chagerijnig ben? Of moe ...   

Vandaag staat de teller op 29 weken. Nog 11 lange weken voor de uitgerekende datum. Deze week wenste iemand mij sterkte met de laatste loodjes. Ik moest er wel om gniffelen, want o nee: die laatste loodjes magik van mezelf pas voelen met een week of 37. Voor die tijd is het doorgaan bikkelen en niet teveel zeuren. Toch ben ik heus wel aan het aftellen: ik leef steeds toe naar momenten: Jurres ver ...   

'Papa, heb je mijn kamer op zolder al klaar?' Ettelijke malen heeft mijn kleine rakker die vraag gesteld sinds we half september een dakkapel hadden laten zetten op zolder. Iedereen die het wel of niet wilde weten, kreeg te horen dat hij op zolder een nieuwe kamer kreeg. 'Met blauw', was de standaard toevoeging. Papa kluste, schilderde, smeerde en timmerde en afgelopen vrijdag ...   

De envelop die dicht moest blijven tot na de geboorte van onze derde, is gisteren geopend. De envelop met daarin de foto van het geslacht, zodat we in geval van nood mijn doodzieke vader voor zijn sterven konden vertellen of hij een kleinzoon of kleindochter zou krijgen. En nu is 'ie open. GODZIJDANK niet om de gehaatte reden waarvoor we 'm in huis hadden. Nee: door een blunder van mijn ka ...   

Lastig hoor, grenzen aangeven. Wanneer is genoeg ook echt genoeg. Bij mijn vorige zwangerschap deed mijn moeder mijn huishouden, mijn vriendinnen de was, ging mijn oudste voor ik ging werken 3 uur eerder naar de oppas voor mijn rust, manlief deed de boodschappen... en dat alles zodat ik kon blijven werken. Volslagen idioot natuurlijk, achteraf gezien, maar oh wat vond en vind ik het lastig om (gev ...   

Vandaag hadden we de befaamde 20-weken-echo. Ook al is het nummertje 3 het blijft een spannend moment.  Een van de eerste beelden die we te zien kregen, was die van een minimensje met een gebalde vuist en een duim omhoog. Alsof het kindje wilde zeggen 'het is hier binnenin je buik dik in orde hoor'. Uiteraard is er een fotootje van geschoten en kan het kindje nu zélf aan ieder ...   

En toen liep het wasmachinewater nog nét niet van de zoldertrap.Jammer dat manlief de afvoer na het klussen niet even weer aangesloten had, grmbl... Wat vooral naar was, is dat ik een flinke schok kreeg doordat ook het stopcontact nat was geworden. Gelukkig sprong de aardlek eruit en was het kort maar krachtig. Voor de zekerheid de VK maar even gebeld. Ze is langs geweest en heeft alles eveb ge ...   

Al sinds week 13 voelde ik soms wat gebubbel in mijn buik. Niet elke dag en soms maar 1 keertje, maar met een 3e zwangerschap wist ik vrijwel zeker dat het de kleine moest zijn. Sinds afgelopen vrijdag (16+3) voelde ik ineens echte klopjes, het schopt tegen mijn buikwand en niet 1 keer, maar steeds een paar minuutjes en meerdere keren per dag. Oh wat zit ik dan weer met een dikke glimlach te genie ...