Sinds een aantal dagen is ons derde kotertje (in wording) ontzettend in de weer. Ik voel het kindje werkelijk overal en mijn buik gaat van links naar rechts. Alsof het de uitgang zoekt maar niet kan vinden. De verloskundige vertelde vorige week al dat het een dwarsligger is (met gelukkig nog voldoende ruimte om te draaien, zo blijkt ook :-)) Je merkt dat de ukkepuk sterk begint te worden en de bewegingen kunnen soms best pijnlijk zijn. Soms word ik 's nachts wakker van de pijn in mijn ribbenkast, omdat daar een paar spekbillen tegenaan drukken of omdat er een voet tegenaan ligt te schoppen. Echt, die bewegingen, dat contact met je ongeboren kindje is het mooiste wat er is, maar inmiddels heb ik een paar gekneusde ribben en mag het écht wel ietsie minder. Hoesten, diep ademhalen: het is gevoelig aan de rechterflank, autsj...
Afijn, vanwege het geduikel, de salto's en dubbele flikflaks die onze koter alsmaar maakt, hebben we besloten het kind, ongeacht het geslacht, Epke te noemen, als ode aan onze nationale held Epke Zonderland. En aangezien onze 'projectnaam' al 'Jantje' was, is de naam Epke-Jan geboren... Arm kind, als het een meisje is haha!
reacties (0)