Gek he....

Ik ervaar deze zwangerschap totaal anders dan de vorige. Veel minder ongeduldig, veel minder hormonale uitspattingen, nog niet 'helemaal' zat van die dikke buik.
Ik weet nog dat ik bij de vorige wel eens weg wilde rennen van die enorme ballon, zoals mijn vriend wel kon doen, maar dat heb ik nu toch helemaal niet. Waarschijnlijk omdat het druk genoeg is met een kleuter in huis. Het moet wel allemaal doorgaan: haar van school halen, zwemles, boodschappen, koken etc.

Nog steeds een ver van mijn bed show om te beseffen wat er in mijn buik zit. Het moment komt toch steeds dichter bij. Een kleine 2 weken en dan mag ik uk vasthouden. Onvoorstelbaar nog, wie is dat kleine mensje dat ons zo heeft doen schrikken met zijn of haar aanwezigheid in mijn buik. Nog steeds niet te vatten......als ik al denk aan het moment dat mijn kleine meid haar brusje mag vasthouden voor de eerste keer dan lopen de tranen over mijn gezicht. Dat is een idee wat ik me al 4 jaar lang heb doen afvragen en nu gaat het allemaal gebeuren straks. Wie had dat nou ooit gedacht. Niemand in onze omgeving, maar ik zeker niet.

Ik mag me in de handjes knijpen hoe ik deze zwangerschap tot nu toe heb doorstaan. Op mijn leeftijd nog een klein mensje op de wereld zetten straks......ik mag niet klagen meiden, echt niet. Ook al zijn de laatste loodjes zwaar, maar best nog heel goed te doen.

Natuurlijk zie ik best een beetje tegen de bevalling op, ik bedoel, niemand zit te wachten op een operatie, maar het is niet anders, ik probeer me er maar zoveel mogelijk op voor te bereiden voor zoverre dat kan.

En dan mijn omgeving. Tjonge, van verschillende mensen krijg ik babyspullen, Daan wordt meegenomen naar zwemles, er wordt meegeklust in de nieuwe babykamer die sinds 2 weken staat, er worden geboortekaartjes gemaakt, een fotoshoot is gemaakt door een vriendin-fotografe, er wordt schoongemaakt in huis en er wordt massaal meegeleefd over een uitslag wat voor ons weer heel wat spanning met zich mee heeft gebracht.

Vriendlief had weer dezelfde klachten als 4,5 jaar geleden. We hadden al weer een compleet doemscenario klaar en na verschillende onderzoeken hebben we dinsdag een positieve uitslag gekregen. Nou, dan ben je even ontzettend gelukkig, dat pakt niemand meer van je af! :)

XX