Alweer lang geleden dat ik wat geschreven heb hier. De tijd gaat zo snel. Ik had me zo voorgenomen heel bewust van mijn wondertje te genieten en dat doe ik ook. Maar ondanks dat heb ik toch het gevoel dat de tijd me door de vingers glipt. Het gaat heel goed met het kleine meisje. Ze rolt de hele kamer door, is vrolijk en makkelijk en houdt echt van gezelligheid. Liedjes zingen, voorlezen en knuffe ...   

...eigenlijk net als de bevalling gaat het allemaal té snel. Voor ik het wist lag ze op mijn buik en voor ik het wist was ze al een maand uit. Ik doe nog niet veel meer dan genieten van haar, me ervan bewust dat ze een enorm bijzonder geschenk is. Mijn dag is geheel voor haar en toch glipt de tijd door mijn vingers. De eerste dagen zaten haar kleertjes nog ruim, mouwtjes en broekspijpjes werden e ...   

Het inleiden ging erg langzaam. Zoveel voorweeën als ik de hele week had, vanaf het breken van de vliezen bleef het stil in mijn buik....Ook toen het infuus na een uur ingeschakeld werd gebeurde er niet veel. Pas tegen 12 uur begon het een beetje te rommelen, hetzelfde als de hele week al. Om half twee had ik 5cm. ontsluiting, toch een meevaller, ondanks de wat mij betreft nog veel te zwakke weeà ...   

Omdat ik dat nog nooit heb meegemaakt... ben ik nu zomaar spontaan de slijmprop verloren. Al vanaf het toucheren afgelopen maandag loop ik met harde buiken. Draaglijk, het zet niet door, blijft op dezelfde manier rommelen, maar het houdt ook niet op. En nu vanmorgen dus was daar de befaamde, maar nooit door mij aangetroffen slijmprop. Toeval wil dat mijn buuf verloskundige is en ik heb haar vanmor ...   

Zo, dat was dan de laatste controle vanmorgen! Vorige keer was me beloofd dat ik een inwendig onderzoek zou krijgen om te zien of de baarmoedermond al rijp genoeg was om te beginnen met inleiden. Vanwege de keizersnede de vorige keer mocht dat rijpen niet gestimuleerd worden met gel, dus dat moest ik echt op eigen kracht doen. En dit weekend, eigenlijk op van de pijn in mijn bekken en doodmoe van ...   

Nu even wat positiever nieuws.Vandaag weer een controle gehad en de kleine vermaakt zich nog prima daarbinnen. Over twee weken gaan ze kijken of mijn baarmoedermond al een beetje begint te rijpen, zo ja, dan kan ik ingeleid worden. Normaal hebben ze een gel om dat rijpen eventueel te versnellen, maar dat gebruiken ze na een keizersnede liever niet, vanwege het risico op scheuren van het litteken, ...   

Vannacht om een uur of drie werd ik wakker, met een enorme steen in mijn maag. Een harde buik. Maar niet eentje die, zoals anders, weer wegtrok... Mijn buik bleef maar hard, de hele nacht en ik heb geen oog meer dichtgedaan. Wist niet hoe ik moest liggen en wat ik moest doen om er weer af te komen.Vanmorgen van een uur of 8 tot een uur of 10 nog wel een beetje geslapen, al was mijn buik nog steeds ...   

Hehe, wat een opluchting, de uitslagen van ons bloed zijn binnen. Een heel gedoe, maar eindelijk weten we het!Ook het bloed van mijn man is Kellnegatief, wat betekent dat dat van de baby ook Kellnegatief is!Positief nieuws dus, want nu kan mijn bloed dat van de baby niet afbreken... Ik heb wel even lekker gehuild, want er zat toch meer spanning dan ik eigenlijk dacht, stoere meid, en dat kwam er n ...   

Na een heleboel heen en weer gebel met het ziekenhuis heb ik de eerste uitslag van de antistoffen. We moeten nu morgen allebei terugkomen, want ook vader moet geprikt worden. Hij om te bepalen of hij Kellpositief is, en dan ons kindje ook, ik om te zien of de antistoffen stijgen, wat niet goed is voor de kleine. Lastig dat de dame die ik aan de lijn kreeg geen idee had waar het over ging, ik moest ...   

Hmmmm... maandag had ik weer een controle. Alles zag er weer goed uit, bloeddruk, groei, dus geen zorgen. De gyn. keek nog even of er nog bloed geprikt moest worden, misschien checken op bloedarmoede, vroeg ze nog. Neuh, voor mij niet nodig, behalve mijn bekken voel ik me prima, dus hoefde ik niet. Maar 's middags nog belde ze me op. Ze had mijn status nog even bekeken en er een brief in aangetrof ...