Op 23 maart cyclusdag 11 heb ik de pregnyl moeten injecteren en dinsdag 24 maart had ik IUI 4 dus op cyclusdag 12 .Na de lange stomme wachtweken waarin ik de afgelopen 4 dagen pijnlijke tepels en gevoelige borsten had ,buikpijn en met momenten duizelig en ik voelde me anders dan anders ook was ik ontzettend moe ,kon wel op ieder moment gaan slapen , heel soms zon misselijkheids gevoel .tja heel stiekem zegt dan toch weer een stemmetje in je .......zou het misschien gelukt zijn????maar aan de andere kant denk je ook weer nee eerst afwachten ...............Had me dan ook voorgenomen vandaag te testen op dag 30 ...................................
Maar dat hoeft dus helaas niet meer................Vannacht met barstende hoofdpijn wakker geworden toen weer in slaap gevallen en toen werd ik wederom wakker door de barstende hoofdpijn met ontzettende buikkrampen poeh zo erg heb ik ze nog niet eerder gehad(ja in t verleden met de miskraam) wist me geen houding te vinden. Beide zijn nog steeds flink aanwezig ondanks de paracetamols en bloedverlies is er nu ook , wellis waar nog niet veel maar vandaag is dus cyclusdag 1 weer van start gegaan K############# K################pfffff pfffff zucht Ook zie en merk ik dat ik weer wat bijgekomen ben in gewicht( ok ik hoef zeker niet mee te doen aan het programma obese ) mijn idee ook door de medicatie???? en snoepen (helaas)ik weet dat ik hier weer echt streng tegen aan moet gaan en weer meer moet gaan sporten maar ik kom me de afgelopen tijd er niet toe zetten en als ik dan IUI gehad had dacht ik van nee doe maar rustig aan ( stom he ben ik nu zon makkelijke opgever ??ja het is verkeerd ik weet het ,maar ik ga er weer voor!!!!! alleen nog niet vandaag want daar voel ik me op het moment echt te beroerd voor). .de afgelopen ronde heeft dus 29 dagen geduurd..
Wat ben je toch een sterk en waar haal je die hoop weer steeds opnieuw vandaan wordt er tegen me gezegd ,Het is natuurlijk prettig te horen dat ze toch met je meeleven en je inderdaad even denkt smile ja dat klopt. maar toch deze ONZE weg naar een wondertje duurt nu al zo lang en wat worden we steeds op de proef gesteld .Een doolhof van emoties en gevoelens en dan toch weer die hoop ergens uit putten want ONS verlangen naar een wondertje en onze liefde voor elkaar( ook kunnen we er met onze ouders en beste vrienden goed mee over praten) maakt deze weg met de nodige obstakels dat we dit (nog) kunnen volhouden !!. De antwoorden of oplossingen zal ik voor de bekende waarom vragen niet krijgen en op dit moment kan ik alleen maar huilen.
Nee nu ben ik even niet die aan de buitenkant zo lijkende sterke vrouw
Dit is trouwens zowiso een dag om snel weer te vergeten ................mijn man heeft vandaag te horen gekregen dat zijn contract per 18 mei niet verlengd wordt omdat het met de bakkerij waar hij werkt (hij is allround brood en banket bakker ) niet meer goed genoeg gaat en er dan geen/te weinig werk is voor het aantal bakkers.en hij was er als laatste bij gekomen. Ergens hadden we dit ook wel zien aan komen want ja hij kwam de laatste maanden al niet altijd meer aan zijn uren. ja met feestdagen dan werkte hij vaker 12 /13/14 uur op een dag .maar als je t dan toch definitief hoort is het toch weer even K************.
DELETE 11 april
reacties (0)