Tot bubbels

En dan niet letterlijk de champagnebubbels uiteraard..sowieso ben ik al geen drinker.
Maar sinds deze week merk ik dat ik steeds meer mijn eigen bubbel in duik..ik ga nog naar buiten voor het rondje met de hond en de boodschapjes, drink heerlijk mijn kopje koffie en praat wat met de buurvrouw...maar liever zit/lig/hang ik op de bank of keuvel ik een beetje door huis.

De laatste loodjes zijn dus echt aangebroken. In de avonden soms een onrust...wat vaak ook op de interne organen neerslaat, maar tot op heden kan ik het gelukkig goed relativeren. Al moet ik wel echt tegen mensen aanpraten hetzij via beeldbellen hetzij via whatsapp.
Sinds gisteren is er in lichte mate weer menstruatiekramp bij gekomen, dat geeft mij goede hoop dat ze aankomende vrijdag bij de laatste checkup kunnen besluiten dat ik op de dag van de inleiding zelf mag melden in plaats van de avond er voor. 

Herkennen jullie dat trouwens, iedereen inclusief ik zelf hebben het gevoel de inleidingsdatum niet te gaan redden, ik heb nog steeds geen idee waarom..maar dit is wel de eerste van de kinderen waarbij ik het gevoel zo sterk heb.

Voor nu heb ik in elk geval na een onrustigere avond een goede nacht achter de rug, goed geslapen en een lieve man die mij gisteren weer heerlijk ontnuchterde en ook de bubbel een beetje aanmoedigt gezien ik anders te hard ga en nog te veel wil doen. De lieve schat. Nog even en je kunt ook genieten van onze kleine meid in plaats van dat het nog een beetje surrealistisch is. 
Ik ga even mijn koffie opdrinken daarna lekker de radio aan en wat opruimen in dit huis van ons.

Back to my dear bubble.