Vervolg bevalling...

Het vervolg:

De Vk ging dus voelen en de verbazing klonk door de slaapkamer..
Heb jij geen weeen gehad vanmiddag?????
Huh, niet dat ik weet, zou die zeurende rugpijn dan weeen geweest zijn?
Hoezo? Nou voor pijnbestrijding hoef je niet meer naar het ziekenhuis, want die krijg je niet meer...
Ik was dus een uur verder na het breken van de vliezen en had op dat moment 7/8 cm ontsluiting...
Een storm van rugweeén deed me zo'n pijn en manlief duwde zoveel hij kon de weeen uit mijn rug...
Meteen duidelijk, IK GA NERGENS MEER HEEN!!!! Moest er niet aan denken die weeen in de auto zittend op te moeten vangen... brrrr
Om even tot rust proberen te komen maar onder de douche gestapt. Man met z'n armen om het douchegordijn heen om te duwen, de badkamer een groot waterbalet, maar wat was het even fijn om die warme straal over mijn rug te voelen..
Dat duurde alleen niet heel lang voor ik het gevoel had dat ik vreselijk moest poepen..
Onder de douche vandaan, en weer op bed geklommen..
En jawel het was inmiddels 19.30 uur en IK MOCHT PERSEN! 
Binnen nu een een uur zijn jullie papa en mama werd ons verteld.
Jeetje wat gaat dit snel!!
Op mijn zij in bed omdat ik door de weeén niet meer op mijn rug kon liggen. Kon mijn benen niet eens meer vastpakken.
Manlief naast me om te helpen met mijn been als er weer een wee op kwam zetten.
Ongelooflijk wat een ervaring..
Maar na een half uur persen om 20.03 uur was daar dan eindelijk ons langverwachte kindje...
Op mijn buik lag opeens een wondertje.. hoe onwerkelijk..
Wat is het eigenlijk???? Zegt mijn man.. owh ja haha.. nog niet eens aan gedacht... 
Zo zie je maar... het maakt geen zak uit, want als je kleintje is geboren ben je dolgelukkig.....
Het is een meisje!!
Welkom op deze wereld in ons gezinnetje GUUSJE!!!