Dag 5 na de bevalling... Ziekenhuisopname

Na een paar dagen van twijfel was het zaterdag toch echt nodig..
De VK vond Guusje toch echt te geel zien en ging haar prikken.
Vanaf het moment dat ze zei dat ze ging bloedprikken wist ik dat het niet goed zou zijn...
Zo dubbel, manlief had beneden de regionale radiozender aan de lijn omdat onze Guusje de 'baby van de week' was. Hij was lang zal ze leen aan het zingen terwijl ik zat te huilen omdat ons kleintje geprikt werd...
Man moest toen haar bloed wegbrengen en binnen een uur hadden we al telefoon.
Haar biliwaarde was dermate hoog dat ze haar binnen een uur in het ziekenhuis gingen opnemen. Inpakken dus voor Moeder en dochter...
Wat was ik over de emmer...
En maar huilen huilen huilen...
Binnen een uur werd mijn dochter weer geprikt en kreeg ze een infuusje.. Dat prikten ze ook nog eens 2 x mis voor ze er iemand anders bij ging halen..
Ik heb zo hard gehuild ze deden m'n kleintje pijn en ik kon NIETS doen...
Dat is zo Afschuwelijk!!!
Binnen een half uur lag Guusje met een infuusje in haar handje en een gek brilletje op haar hoofd in haar pampertje in een open couveuse op een lamp (vorm van dekentje) 3 onder de blauwe lampen...
1 ding was me meteen duidelijk, AL heel snel na de geboorte van Guusje besefte ik me dat ik al snel de zorg voor haar in Gods handen moest leggen.
Hij was nog de enige die haar kon helpen door de artsen te helpen... en de kennis te geven die ze nodig hadden om Guusje te helpen..
Na 4 uur werd Guusje opnieuw geprikt om te controleren of de behandeling aansloeg, want als dat niet zo was had ze hoogstwaarschijnlijk een bloedtransfusie gekregen...
Gelukkig was haar waarde gezakt en sloeg de behandeling aan... 
Het was echt afschuwelijk, ze had al zo'n moeite met de borstvoeding, en nu mocht ik tot overmaat van ramp haar ook maar maximaal 5 minuten per borst voeden en de rest moest ik kolven. Dat kreeg ze dan onder de lampen uit een flesje..
De volgende morgen (zondag) weer geprikt en ze was weer gezakt...
Er werd 1 lamp weggehaald en verder weer afwachten tot de volgende dag.
Maandag werden de 2 overgebleven lampen boven haar weggehaald en mocht ze met het 'dekentje' in haar romper in een bedje...
Dinsdag was ze iets gestegen, maar dat was mogelijk. 's avonds mocht het 'dekentje' uit haar romper en gingen ze weer prikken.
Woensdag op donderdag 's nachts was haar waarde weer boven de lichttherapie grens en werden alle toeters en bellen weer terug gehaald.
Daar lag ons meisje WEER op het 'dekentje' in de open couveuse onder 2 lampen.
's morgens was ze gelukkig weer iets gezakt, maar nog niet genoeg.
De hele dag en ook weer nacht lag ze daar. 's nachts een vreselijke nacht, ze wilde maar niet slapen, en maar huilen en ik mocht haar niet pakken..
Toch de zuster gebeld en GELUKKIG, ik mocht haar met het dekentje bij me pakken omdat ze zo vreselijk overstuur was...
Vrijdagochtend.
Weer prikken en wachten op de kinderarts...
En GELUKKIG.. Ze gingen de behandeling weer stoppen, ze was onder de grens om naar huis te gaan gezakt.. 
We kregen de keus.
Of naar huis gaan en dan zondagochtend terug komen om weer te laten prikken en dan afwachten tot eind van de middag of het goed was....
Of nog een nachtje blijven, zaterdagochtend laten prikken en dan de weekendarts laten bepalen.
Voor ons was de keus snel gemaakt.. we blijven nog 1 nachtje en dan maar duimen.
Zaterdagochtend kw over 9 weer prikken en dan WEER dat vreselijke wachten tot de kinderarts komt...
Om 11 uur kwam de zuster met een big smile op haar gezicht: ZE MAG NAAR HUIS!!!!
Owh mensen heb nog nooit zo'n adrenalinekick gehad als op dat moment.
BInnen een mum van tijd had ik alles ingepakt!
Haar waarde was maar 1 puntje omhoog gegaan dus te verwaarlozen.
Ze moest nog even nagekeken worden door de kinderarts en dan mochten we vertrekken!
We zijn weer thuis en ons meisje doet het geweldig!!!
Na een vreselijke moeilijke zware week kan voor ons het echte genieten beginnen.
Manlief is deze week nog lekker thuis.
We gaan genieten met z'n drieën!!!