Terwijl ik mij achter de bank verstop hoor ik twee knietjes en twee handjes zich in een razend tempo over de grond verplaatsen. Een luid gegrinnik en een brede glimlach komen mij tegemoet, zodra hij als een ware Speedy Gonzales om het hoekje van de bank kruipt en zich in mijn armen werpt.
Terwijl ik in de keuken het eten voorbereid, voel ik twee handjes die zich vastklampen aan mijn broek en hoe ...
Tijdens de vakantie heeft onze kleine man het licht gezien. Hij kan kruipen en wat gaat hij meteen ook snel. Als een kleine Speedy Gonzales kruipt hij door ons huis en trekt zich op aan alle meubels, slaat de deuren dicht en trekt aan de gordijnen.
Vanaf het moment dat we thuiskwamen van vakantie, kwam ik erachter dat ons huis totaal niet baby-proof is. Van de steentjes langs het terras en de dre ...
Het is alweer een jaar geleden dat onze kleine man geboren werd. Ik kan me nog goed herinneren dat ik die eerste dagen mijn ogen niet van hem af kon houden. Wat een prachtig kind lag er in de box, maar een kindje wat ik nog moest leren kennen. Een klein hulpeloos mannetje wat niet veel anders deed dan slapen, drinken en poepen. En nu zijn we een jaar verder en wat is het jaar snel gegaan en wat is ...
Zondag 30 Juni was het dan zover. Om vier uur ’s nachts vertrokken we vanuit Arnhem, op weg naar een heerlijke zonnige vakantie bestemming onderaan de kust van Frankrijk. De kleine caravan hing achter de auto en bepakt en bezakt gingen we dan eindelijk op weg. De reis verliep voorspoedig en hoewel hij erg lang was heeft onze kleine man zich voorbeeldig gedragen. Af en toe sliep hij, zo ...
Ruim drie weken geleden hebben wij afscheid moeten nemen van onze Opa en gisteren kregen wij het vreselijke bericht te horen dat we het vanaf nu ook zonder onze Oma moeten stellen.
Geheel onverwachts werd Oma opgenomen in het ziekenhuis na een val en waar het zondag weer beter met haar leek te gaan is ze in de nacht van zondag op maandag enorm verslechterd en maandag ochtend heeft ze ons verlaten ...
Twee grote rode waterige oogjes staren me aan vanachter de houten witte tralies en een klein vuistje grijpt stevig mijn wijsvinger vast. Een zucht van verlichting klinkt er door het kinderkamertje. Een universele zucht die alle mama’s in de wereld herkennen, een zucht die zegt: “Gelukkig, je bent er nog”. En zo zitten we eventjes met zijn tweeën, ik op mijn hurken naast het ...
Er zit een klein chagrijnig monster in de box. Een klein monstertje dat wild met zijn armen slaat en beentjes trapt omdat hij niet aan de gordijnen mocht trekken. Een boze baby de luidkeels schreeuwt omdat hij niet de lamp om ver mocht trekken. Een kleine etterbak die woedend zijn hoofd opzij draait omdat hij niet zelf het hapje naar zijn mond mag brengen en vervolgens weigert te eten of de vork l ...
Mijn opa is er niet meer.
Veel meer valt er eigenlijk niet te zeggen. Wat kan ik verder nog zeggen? Hoewel het er al lang aan zat te komen is de impact nog steeds erg groot, en het verdriet is zo veel groter dan ik me ooit had kunnen voorstellen. Mijn wereld staat vandaag even stil en het is pijnlijk om te zien hoe de rest van de wereld gewoon door draait. Verdoofd zap ik langs de zenders en ik b ...
Generaties lang was kinderen opvoeden de taak van moeders. Vaders verdiende het geld en moeders runde het huishouden, inclusief de meute kinderen. De papa’s van toen speelde en stoeide wel met het nageslacht maar zodra de luier begon te stinken of het minimensje begon te huilen werd het snel in de armen van moeders geduwd.
Dat is nu wel anders. De moderne man verschoont hier en daar (met en ...
We denken er misschien niet heel bewust over na, maar toch schijnt het zo te zijn dat ‘mogelijk nageslacht’ een doorslaggevende reden kan zijn bij het uitzoeken van je partner. Er zijn zelfs verschillende sites waar je twee foto’s kan insturen van het toekomstige ouderpaar, met als resultaat een verschrikkelijke horrorfilm waardige computer gegenereerde baby, compleet met tandjes ...
