Als het leven een musical was

Ik ben eigenlijk best wel fan van musicals. Niet het type op het toneel, maar die op tv. Ik heb me ook weleens afgevraagd waarom ik met zoveel passie en enthousiasme meeleef met de karakters van Glee, een serie over een zanggroep op een middelbare school, terwijl ik die puberfase in mijn leven toch allang gepasseerd ben. Vroeger al zong ik uit volle borst mee met de Kleine Zeemeermin, tot afschuw van mijn ouders want helaas ben ik nooit gezegend met enig muzikaal talent.

Ik denk dat ik stiekem graag in een musical zou leven. Dat ik opsta en er, net zoals in de films, meteen een soundstrack zou spelen op de achtergrond. Of dat we op de universiteit tijdens college spontaan met z’un vierhonderden uitbarsten in een prachtig muzikaal nummer. En ergens hoop ik dat Meneer Panini zijn innerlijke Elton John vind en een prachtige ballade schrijft, hoewel ik ook genoegen neem met een goede renditie van “She’s always a woman- Billy Joel”. Ik ben nou eenmaal een hopeloze romanticus (Hoewel de romantiek in het echte leven vaak ver te zoeken is).

Ik heb ook vaak momenten dat ik iets zeg, of doe en er automatisch een muzikale associatie in mijn hoofd ontstaat. Zo kan ik niemand tegen komen die Ben heet, zonder dat ik zachtjes meedein op de tonen van het liedje dat een mini-micheal jackson in mijn hoofd zingt, en ja..af en toe neurie ik ook mee. En elke keer als ik de foto’s van de bevalling terugkijk en zie hoe de verloskundige K.aspar omhoog houdt zodat ik hem kan zien, hoor ik: “AAAHH..Simbaja..Tiii-timooweee…” (Van de Lionking, voor diegene die mijn versie van de lyrics niet snappen).

Ik heb ook besloten, dat mocht ik ooit reuze beroemd worden (Ik acht de kans klein, maar je weet het niet) ik geen autobiografie ga of laat schrijven. Maar dat ik een symfonie laat componeren, het leven van Panini van begin tot eind. Hierbij moet je denken aan iets in de trant van “Die Moldau-Smetana”. Maar tot die tijd moet ik het doen met nummers die niet specifiek voor mij geschreven zijn en nu ben ik dus opzoek naar een soundtrack die goed past bij “Panini; het leven”.

Welke liedje zou jullie soundtrack zijn?